فصل يكم: برحذر داشتن از غلوّ
۱۲۳۵.امام على عليه السلام:از تندروى درباره ما بپرهيزيد. ما را بنده و دست پرورده خداوند بدانيد و آن گاه هرچه خواستيد در فضيلت ما بگوييد.
۱۲۳۶.امام حسين عليه السلام:ما را به عشق اسلام دوست بداريد؛ زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مرا بيش از آن چه سزاوارم معرفى نكنيد؛ چرا كه خداوند متعال پيش از آن كه مرا به رسالت برگزيند، به بندگى برگزيد.
۱۲۳۷.امام صادق عليه السلام:هر كه بگويد ما پيامبر هستيم، لعنت خدا بر او باد و لعنت خدا بر كسى كه در اين باره (كه ما پيامبر نيستيم) شكّ كند.
۱۲۳۸.امام صادق عليه السلام:در وصف گزاف گويان ـ : بعضى از آنها دروغهايى مى گويند كه حتى شيطان به دروغ آنها احتياج دارد [و بايد نزد آنها درس دروغ گويى بخواند].
۱۲۳۹.مفضّل بن عمر:من و شريكم قاسم و نجم بن حطيم و صالح بن سهل در مدينه بوديم وميان ما درباره ربوبيّت (امام صادق عليه السلام) مناظره اى درگرفت. به يكديگر گفتيم: چطور است نزد خودش برويم؟ ما اينك نزديك او هستيم و از ما هم تقيه نمى كند. برخيزيد نزد وى برويم. مفضّل مى گويد: همگى به راه افتاديم. به خداقسم، هنوز به در خانه نرسيده بوديم كه ديديم پاى برهنه وبدون رداء بيرون آمد و در حالى كه موهاى سرش راست شده بود مى فرمود: نه، نه، اى مفضّل و قاسم و نجم، نه، نه [چنين نيست كه شما مى گوييد] بلكه بندگانى ارجمندند كه در سخن بر او پيشى نمى گيرند و خود به فرمان او كار مى كنند.
