۱۰۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدانيد كه هر كس آل محمّد را دشمن بدارد، روز قيامت در حالى بيايد كه بر پيشانيش نوشته شده است: محروم از رحمت خدا.
۱۰۷۸.امام على عليه السلام:براى كينه توزان ما فوجهايى از خشم و ناخشنودى خداست.
۲ / ۲
درآمدن به جرگه منافقان
۱۰۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه ما اهل بيت را دشمن بدارد، او منافق است.
۱۰۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ما اهل بيت را، جز مؤمن پرهيزگار دوست ندارد و كسى جز منافق بدبخت دشمنمان نمى دارد.
۱۰۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر روحى از پيكر خود جدا شود بى گمان از ميوه بهشت يا از درخت زقوم خواهد خورد و ملك الموت را خواهد ديد و من و على و فاطمه و حسن و حسين را مشاهده خواهد كرد. اگر دوستدار ما باشد، من خواهم گفت: اى ملك الموت! با او مدارا كن؛ زيرا كه وى دوستدار من و اهل بيت من بوده است و اگر با من و اهل بيتم دشمنى مى ورزيده است، خواهم گفت: اى ملك الموت! بر او سخت گير؛ زيرا كه وى من و اهل بيتم را دشمن مى داشته است. ما را جز مؤمن دوست نمى دارد و كسى جز منافق شوربخت، با ما بغض نمى ورزد.
۱۰۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه عترت مرا دشمن بدارد، او ملعون و منافقى زيانكار است.
۱۰۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آگاه باشيد كه اگر مردى از امّت من در همه روزهاى عمرش، خداى عز و جل را عبادت كند، ولى با بغض و دشمنى نسبت به اهل بيت من وشيعيانم، خداى عز و جل را ديدار كند، خداوند سينه او را جز با نفاق نگشايد [يعنى چون خداوند باطنش را آشكار سازد مردم دريابند كه او منافق بوده است].