669
اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم

۶ / ۱۲

بهشت

۱۰۵۱.حديفة:ديدم رسول خدا صلى الله عليه و آله دست حسين بن على را گرفت و فرمود: اى مردم! جد حسين نزد خداوند، گرامى تر از جد يوسف بن يعقوب است. حسين، اهل بهشت است و پدر او، اهل بهشت است و مادرش، اهل بهشت است و برادرش، اهل بهشت است و دوستدار آنان، اهل بهشت است و دوستدار دوستدار آنان، نيز اهل بهشت است.

۱۰۵۲.امام صادق عليه السلام:رسول خدا صلى الله عليه و آله در سفرى از مركب خود پياده شد و پنج سجده به جاى آورد. چون بر مركب نشست، يكى از اصحابش عرض كرد: اى رسول خدا، ما كارى از شما ديديم كه قبلاً نكرده بوديد! حضرت فرمود: آرى، جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و بشارتم داد كه على، اهل بهشت است و من به شكرانه آن در پيشگاه خداى متعال سجده كردم. چون سر برداشتم گفت: فاطمه هم اهل بهشت است و من به شكرانه آن نيز خداى متعال را سجده كردم. چون سربرداشتم گفت: حسن و حسين، سرور جوانان بهشتى اند و من باز به شكرانه آن خداى متعال را سجده كردم، چون سربرداشتم گفت: دوستدار آنان نيز اهل بهشت است و من براى خداى متعال، سجده شكر به جاى آوردم. چون سربرداشتم گفت: و هركس دوستدار ايشان را دوست بدارد، او نيز اهل بهشت است و من باز به شكرانه آن، در پيشگاه خداى متعال سجده كردم.

۱۰۵۳.جابربن عبداللّه انصارى:ما در مسجد رسول خدا، در مدينه، نزد آن حضرت بوديم كه يكى از صحابه، سخن از بهشت به ميان آورد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند بيرقى از نور دارد كه دسته اش از زبرجد است. خداوند متعال دو هزار سال پيش از آن كه آسمان را بيافريند، اين بيرق را آفريد و بر آن نوشته شده است: معبودى جز اللّه نيست، محمّد فرستاده خداست و آل محمّد بهترين مردمند و تو اى على، گرامى ترين خلق هستى.
در اين هنگام على عليه السلام گفت: سپاس و ستايش خداى را كه ما را بدين رهنمون شد. و به واسطه تو ما را كرامت و شرافت بخشيد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اى على، آيا نمى دانى كه هركس ما را دوست بدارد و دوستى ما را به دل گيرد، خداوند متعال او را با ما سكونت مى دهد. و اين آيه را تلاوت فرمود: «در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانا».


اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
668

۶ / ۱۲

الجَنَّة

۱۰۵۱.حُذَيفَةُ :رَأَيتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله أخَذَ بِيَدِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ فَقالَ : أيُّهَا النّاسُ ، جَدُّ الحُسَينِ أكرَمُ عَلَى اللّهِ مِن جَدِّ يوسُفَ بنِ يَعقوبَ ، وإنَّ الحُسَينَ فِي الجَنَّةِ وأباهُ فِي الجَنَّةِ واُمَّهُ فِي الجَنَّةِ وأخاهُ فِي الجَنَّةِ ومُحِبَّهُم فِي الجَنَّةِ ومُحِبَّ مُحِبِّهِم فِي الجَنَّةِ ۱ .

۱۰۵۲.الإمام الصادق عليه السلام :بَينا رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله في سَفَرٍ إذ نَزَلَ فَسَجَدَ خَمسَ سَجَداتٍ ، فَلَمّا رَكِبَ قالَ لَهُ بَعضُ أصحابِهِ : رَأَيناكَ يا رَسولَ اللّهِ صَنَعتَ ما لَم تَكُن تَصنَعُهُ ! قالَ : نَعَم ، أتاني جَبرَئيلُ عليه السلام فَبَشَّرَني أنَّ عَلِيًّا فِي الجَنَّةِ ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّهِِ تَعالى ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ : وفاطِمَةُ فِيالجَنَّةِ ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّهِِ تَعالى ، فَلَمّا رَفعتُ رَأسي قالَ : وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ سَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّهِِ تَعالى ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ : ومَن يُحِبُّهُم فِي الجَنَّةِ ، فَسَجَدتُ للّهِِ تَعالى شُكرًا ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ : ومَن يُحِبُّ مَن يُحِبُّهُم فِي الجَنَّةِ (فَسَجَدتُ شُكرًا للّهِِ تَعالى ۲ ) .

۱۰۵۳.جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ الأَنصارِيُّ :بَينا نَحنُ بَينَ يَدَي رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله في مَسجِدِهِ بِالمَدينَةِ فَذَكَرَ بَعضُ الصَّحابَةِ الجَنَّةَ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنَّ للّهِِ لِواءً مِن نورٍ وعَمودُهُ مِن زَبَرجَدٍ ، خَلَقَهُ اللّهُ تَعالى قَبلَ أن يَخلُقَ السَّماءَ بِأَلفَي عامٍ، مَكتوبٌ عَلَيهِ : لا إلهَ إلاَّ اللّهُ مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وآلُ مُحَمَّدٍ خَيرُ البَرِيَّةِ ، وأنتَ يا عَلِيُّ أكرَمُ القَومِ .
فَعِندَ ذلِكَ قالَ عَلِيٌّ عليه السلام : الحَمدُ للّهِِ الَّذي هَدانا لِهذا وأكرَمَنا بِكَ وشَرَّفَنا
بِكَ ، فَقالَ صلى الله عليه و آله : يا عَلِيُّ ، أما عَلِمتَ أنَّ مَن أحَبَّنا وَاتَّخَذَ مَحَبَّتَنا أسكَنَهُ اللّهُ تَعالى مَعَنا ، وتَلا هذِهِ الآيَةَ : «في مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُقتَدِرٍ ۳ » .

1.مقتل الحسين للخوارزميّ : ۱ / ۶۷ .

2.أمالي المفيد : ۲۱ / ۲ عن أبي عبد الرحمن .

3.الفضائل لشاذان بن جبرئيل : ۱۰۴ ، إحقاق الحقّ : ۴ / ۲۸۴ عن درّ بحر المناقب ، والآية ۵۵ من سورة القمر .

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3821
صفحه از 1019
پرینت  ارسال به