637
اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم

۹۸۸.امام صادق عليه السلام:من و پدرم عليه السلام بيرون آمديم تا اين كه به ميان قبر و منبر [رسول خدا ]رسيديم. جمعى از شيعيان در آن جا بودند. پدرم به آنها سلام كرد و آنها جواب سلامش را دادند. آن گاه پدرم فرمود: به خدا سوگند كه من بوى شما و روح شما را دوست دارم؛ پس با پارسايى و كوشيدن در عمل خود مرا در اين محبّت يارى رسانيد و بدانيد كه ولايت (و دوستى) ما جز با پارسايى و كوشش به دست نمى آيد، هر كدام از شما بنده اى را به امامت گيرد بايد به كردار او عمل كند.

۹۸۹.امام مهدى عليه السلامـ در نامه اى از آن حضرت به شيخ مفيدـ : هريك از شما بايد كارى كند كه به محبّت ما نزديك شود و از كارى كه او را به نفرت و خشم ما نزديك مى سازد دورى كند؛ زيرا كه قضيه [ظهور] ما ناگهانى و بى خبر اتفاق مى افتد به طورى كه ديگر نه توبه اى به حالش سودمند مى افتد و نه پشيمانى از گناه، از كيفر ما مى رهاندش.

رك: بخش هفتم / سفارشهاى اهل بيت / سختكوشى در كار و عمل .

۵ / ۲

دوست داشتن دوستداران اهل بيت

۹۹۰.حَنَش بن مُعتَمر:بر اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلاموارد شدم و عرض كردم: سلام و رحمت و بركات خداوند بر تو باد اى اميرالمؤمنين، چگونه روز خود را به شب رساندى؟ فرمود: روز خود را به شب رساندم در حالى كه دوستدار خود را دوست مى دارم و دشمنم را دشمن و دوستدار ما در حالى روز خود را به شب مى رساند كه نسبت به رحمت خداوند كه در انتظار آن است، شادمان مى باشد و دشمن ما در حالى روز خود را به شب مى رساند كه بناى كار خود را بر لبه پرتگاهى در حال ريزش مى سازد و آن لبه، او را در آتش فرو مى افكند و درهاى رحمت به روى اهل آن گشوده شده است. پس اهل رحمت را رحمتشان گوارا باد و هلاكت و دوزخ، ارزانى دوزخيان باد.
اى حنش! هر كه خوشحال مى شود بداند كه آيا دوستدار ماست يا دشمن ما دلش را بيازمايد، اگر دوست ما را دوست داشته باشد، دشمن ما نيست و اگر دوست ما را دشمن داشته باشد دوستدار ما نمى باشد. خداوند متعال از دوستدار ما بردوستى ما پيمان گرفته ودر لوح محفوظ نام دشمن ما را نوشته است. ماييم برگزيدگان[خدا] وپيشتازانما [به سوى حوض كوثر] پيشتازان پيامبرانند.


اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
636

۹۸۸.الإمام الصادق عليه السلام :خَرَجتُ أنَا وأبي عليه السلامحَتّى إذا كُنّا بَينَ القَبرِ وَالمِنبَرِ إذا هُوَ بِاُناسٍ مِنَ الشّيعَةِ فَسَلَّمَ عَلَيهِم فَرَدّوا عَلَيهِ السَّلامَ ، ثُمَّ قالَ : إنّي وَاللّهِ لاُحِبُّ رِياحَكُم وأرواحَكُم ، فَأَعينوني عَلى ذلِكَ بِوَرَعٍ وَاجتِهادٍ ، وَاعلَموا أنَّ وَلايَتَنا لا تُنالُ إلاّ بِالوَرَعِ وَالاِجتِهادِ ، ومَنِ ائتَمَّ مِنكُم بِعَبدٍ فَليَعمَل بِعَمَلِهِ ۱ .

۹۸۹.الإمام المهديّ عليه السلامـ فيما وَرَدَ عَنهُ إلَى الشَّيخِ المُفيدِـ : فَليَعمَل كُلُّ امرِىً?مِنكُم بِما يَقرُبُ بِهِ مِن مَحَبَّتِنا ، وَليَتَجَنَّب ما يُدنيهِ مِن كَراهَتِنا وسَخَطِنا ، فَإِنَّ أمرَنا بَغتَةٌ فُجأَةٌ حينَ لا تَنفَعُهُ تَوبَةٌ ولا يُنجيهِ مِن عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوبَةٍ ۲ .

راجع : القسم السابع / وصايا أهل البيت / الاجتهاد في العمل ص ۴۸۲ .

۵ / ۲

حُبُّ مُحِبّيهِم

۹۹۰.حَنَشُ بنُ المُعتَمِرِ :دَخَلتُ عَلى أميرِ المُؤمِنينَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام فَقُلتُ : السَّلامُ عَلَيكَ يا أميرَ المُؤمِنينَ ورَحمَةُ اللّهِ وبَرَكاتُهُ ، كَيفَ أمسَيتَ ؟ قالَ : أمسَيتُ مُحِبًّا لِمُحِبِّنا ، ومُبغِضًا لِمُبغِضِنا ، وأمسى مُحِبُّنا مُغتَبِطًا بِرَحمَةٍ مِنَ اللّهِ كانَ يَنتَظِرُها ، وأمسى عَدُوُّنا يُؤَسِّسُ بُنيانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ ، وكَأَنَّ ذلِكَ الشَّفا قَدِ انهارَ بِهِ في نارِ جَهَنَّمَ ، وكَأَنَّ أبوابَ الرَّحمَةِ قَد فُتِحَت لِأَهلِها ، فَهَنيئًا لِأَهلِ الرَّحمَةِ رَحمَتُهُم ، وَالتَّعسُ لِأَهلِ النَّارِ وَالنّارُ لَهُم .
يا حَنَشُ ، مَن سَرَّهُ أن يَعلَمَ أمُحِبٌّ لَنا أم مُبغِضٌ فَليَمتَحِن قَلبَهُ ، فَإِن كانَ يُحِبُّ وَلِيًّا لَنا فَلَيسَ بِمُبغِضٍ لَنا ، وإن كانَ يُبغِضُ وَلِيَّنا فَلَيسَ بِمُحِبٍّ لَنا ، إنَّ
اللّهَ تَعالى أخَذَ الميثاقَ لِمُحِبِّنا بِمَوَدَّتِنا ، وكَتَبَ فِي الذِّكرِ اسمَ مُبغِضِنا ، نَحنُ النُّجَباءُ وأفراطُنا أفراطُ الأَنبِياءِ ۳ .

1.الكافي : ۸ / ۲۱۲ / ۲۵۹ عن عمرو بن أبي المقدام ، أمالي الصدوق : ۵۰۰ / ۴ عن أبي بصير ، وفيه «بالعمل» بدل «بالورع» ، فضائل الشيعة : ۵۱ / ۸ نحوه عن محمّد بن حمران عن أبيه .

2.الاحتجاج : ۲ / ۵۹۹ .

3.أمالي الطوسيّ : ۱۱۳ / ۱۷۲ ، أمالي المفيد : ۳۳۴ / ۴ ، بشارة المصطفى : ۴۵ ، كشف الغمّة : ۲ / ۸ ، الغارات : ۲ / ۵۸۵ نحوه .

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3841
صفحه از 1019
پرینت  ارسال به