۹۶۷.امام على عليه السلامـ در حكمتى از حكمت هايشانـ : اگر با همين شمشيرم بر بينى مؤمن كوبم كه با من دشمن شود، دشمن نشود و اگر همه دنيا را به پاى منافق ريزم كه مرا دوست بدارد، باز هم دوست نخواهد داشت و اين از آن روست كه حكم خدا بر زبان پيامبر امّى صلى الله عليه و آله گذشت كه فرمود: اى على، هيچ مؤمنى با تو دشمنى نكند و هيچ منافقى دوستدار تو نشود.
۹۶۸.امام باقر عليه السلام:دوست داشتن ما، ايمان است و دشمن داشتنمان، كفر.
۹۶۹.امام باقر عليه السلام :بدانيد ـ اى ابو ورد و اى جابر ـ كه اگر تا قيام قيامت دل هر مؤمنى رابشكافيد،در آن جزمحبّت اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلامرا نخواهيد يافت و اگر تا قيام قيامت دل هر كافرى را بشكافيد، در آن جز اين نخواهيد يافت كه اميرالمؤمنين على را دشمن مى دارد؛ چرا كه خداى متعال از زبان محمّد صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: هيچ مؤمنى تو را دشمن نمى دارد و هيچ كافر يا منافقى دوستدار تو نمى شود «و آن كس كه ظلمى بر دوش كشد، نوميد ماند». امّا ما را به اعتدال دوست بداريد تا هدايت ورستگار شويد، ما را اسلامى دوست بداريد.
۹۷۰.امام باقر عليه السلام:هر كه مى خواهد بداند كه اهل بهشت است [يا نه]، دوستى و محبّت ما را به قلبش عرضه كند، اگر آن را پذيرفت، مؤمن است.
۹۷۱.على بن محمّد بن بشر:در خدمت محمّد بن على نشسته بودم كه سواره اى از راه رسيد و شترش را خواباند و سپس جلو آمد و نامه اى به آن حضرت داد. چون حضرت نامه را خواند، فرمود: مهلّب از ما چه مى خواهد؟! به خدا سوگند كه امروز نه دنيايى در دست ماست و نه قدرتى داريم. او گفت: خدا مرا فداى شما كند، هر كه دنيا و آخرت را بخواهد، نزد شما خاندان است. حضرت فرمود: هر چه خدا بخواهد. بدانيد كه هركس به خاطر خدا، ما را دوست بدارد خداوند به واسطه اين محبّت به ما، او را سود بخشد و هر كه ما را براى غير خدا دوست بدارد، خداوند هر طور بخواهد، عمل خواهد كرد. دوست داشتن ما اهل بيت چيزى است كه خداوند آن را در (صفحه) دل بنده رقم مى زند، پس هركس كه خداوند اين محبّت را در دل او رقم زند، كسى نمى تواند آن را پاك كند. نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد: «در دل اينهاست كه خدا ايمان را نوشته و آن را با روحى از جانب خود تأييد كرده است» تا آخر آيه. بنابراين، دوست داشتن ما اهل بيت [از بُن] ايمان است.
