۸۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه دوست دارد كه مانند پيامبران زندگى كند و مرگى چون مرگ شهيدان داشته باشد و در بهشتى كه خداى رحمان كاشته است ساكن شود بايد از على پيروى كند و با دوست او دوستى كند و به امامانِ پس از او اقتدا نمايد؛ زيرا كه ايشان عترت منند و از طينت من آفريده شده اند. بار خدايا! فهم و دانش مرا روزى ايشان فرما. واى بر آن دسته از امّت من كه مخالفت آنان كنند؛ بار خدايا! شفاعت مرا شامل حال اين مردمان مگردان.

۸۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اهل بيت من حقّ را از باطل جدا مى كنند و هم ايشانند آن امامانى كه بايد به آنها اقتدا كرد.

۸۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آسايش و آسودگى و رحمت و يارى و توانگرى و آسانى و خشنودى و رضوان و گشايش و پيروزى و تقرب و دوستى خدا و رسول او براى كسى است كه على را دوست بدارد و به جانشينان او اقتدا كند.

۸۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا به حال كسى كه قائم اهل بيت را درك كند و پيش از قيامش به او اقتدا نمايد، از او و از امامان هدايتگر پيش از او پيروى كند و از دشمنان آنان به خداى عز و جلپناه و بيزارى جويد، اينان رفيقان من و گراميترين افراد امّت من در نزد منند.

۸۷۹.جابربن عبداللّه انصارى:روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله نماز صبح را به جماعت با ما خواند و سپس به طرف ما برگشت و برايمان سخن گفت و فرمود: اى مردم! هر كه خورشيد را از دست داد به دامن ماه چنگ زند و هر كه ماه را از دست داد به فرقدان [دوستاره درخشان كه به آن ها دو برادران نيزمى گويند ]تمسّك جويد.
جابر مى گويد: من و ابو ايوب انصارى و انس بن مالك برخاستيم و عرض كرديم: اى رسول خدا! چه كسى خورشيد است؟ فرمود: من. در اين هنگام رسول خدا صلى الله عليه و آله ، براى ما مثلى زد و فرمود: خداى متعال ما را آفريد و چونان ستارگان آسمان قرارمان داد كه هرگاه ستاره اى غروب كند ستاره اى ديگر طلوع مى كند؛ پس من خورشيد هستم و هرگاه برده شدم، به ماه چنگ زنيد. عرض كرديم: چه كسى ماه است؟ فرمود: برادر و وصى و وزيرم و ادا كننده دينم و پدر فرزندانم و جانشين من در ميان خانواده ام، على بن ابى طالب. عرض كرديم: فرقدان كيستند؟ فرمود: حسن و حسين. حضرت سپس لختى درنگ كرد و آن گاه فرمود: فاطمه هم (ستاره) زهره است و عترت من، يعنى اهل بيتم، با قرآنند و قرآن با آنان، از هم جدا نمى شوند تا اين كه در كنار حوض [كوثر] بر من در آيند.

۸۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أحَبَّ أن يَحيا حَياةً تُشبِهُ حَياةَ الأَنبِياءِ ويَموتَ ميتَةً تُشبِهُ ميتَةَ الشُّهَداءِ ويَسكُنَ الجِنانَ الَّتي غَرَسَهَا الرَّحمنُ فَليَتَوَلَّ عَلِيًّا وَليُوالِ وَلِيَّهُ وَليَقتَدِ بِالأَئِمَّةِ مِن بَعدِهِ ، فَإِنَّهُم عِترَتي خُلِقوا مِن طينَتي . اللّهُمَّ ارزُقهُم فَهمي وعِلمي ، ووَيلٌ لِلمُخالِفينَ لَهُم مِن اُمَّتي ، اللّهُمَّ لا تُنِلهُم شَفاعَتي ^۱ .

۸۷۶.عنه صلى الله عليه و آله :أهلُ بَيتي يُفَرِّقونَ بَينَ الحَقِّ وَالباطِلِ ، وهُمُ الأَئِمَّةُ الَّذينَ يُقتَدى بِهِم . ^۲

۸۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :الرَّوحُ وَالرّاحَةُ وَالرَّحمَةُ وَالنُّصرَةُ وَاليُسرُ وَاليَسارُ وَالرِّضا وَالرِّضوانُ وَالمَخرَجُ وَالفَلجُ ^۳ وَالقُربُ وَالمَحَبَّةُ مِنَ اللّهِ ومِن رَسولِهِ لِمَن أحَبَّ عَلِيًّا وَائتَمَّ بِالأَوصِياءِ مِن بَعدِهِ ^۴ .

۸۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :طوبى لِمَن أدرَكَ قائِمَ أهلِ بَيتي وهُوَ مُقتَدٍ بِهِ قَبلَ قِيامِهِ ، يَأتَمُّ بِهِ وبِأَئِمَّهِ الهُدى مِن قَبلِهِ ، ويَبرَأُ إلَى اللّهِ عَزَّوجَلَّ مِن عَدُوِّهِم ، اُولئِكَ رُفَقائي وأكرَمُ اُمَّتي عَلَيَّ ^۵ .

۸۷۹.جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ الأَنصارِيُّ :صَلّى بِنا رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَومًا صَلاةَ الفَجرِ ، ثُمَّ انفَتَلَ وأقبَلَ عَلَينا يُحَدِّثُنا ، فَقالَ : أيُّهَا النّاسُ ، مَن فَقَدَ الشَّمسَ فَليَتَمَسَّك بِالقَمَرِ ، ومَن فَقَدَ القَمَرَ فَليَتَمَسَّك بِالفَرقَدَينِ .
قالَ : فَقُمتُ أنَا وأبو أيّوبَ الأَنصارِيُّ ومَعَنا أنَسُ بنُ مالِكٍ فَقُلنا : يا رَسولَ اللّهِ ، مَنِ الشَّمسُ ؟ قالَ : أنَا ، فَإِذا هُوَ صلى الله عليه و آله ضَرَبَ لَنا مَثَلاً فَقالَ : إنَّ اللّهَ تَعالى خَلَقَنا وجَعَلَنا بِمَنزِلَةِ نُجومِ السَّماءِ كُلَّما غابَ نَجمٌ طَلَعَ نَجمٌ ، فَأَنَا الشَّمسُ ، فَإِذا ذَهَبَ بي فَتَمَسَّكوا بِالقَمَرِ . قُلنا : فَمَنِ القَمَرُ ؟ ، قالَ : أخي ووَصِيّي ووَزيري وقاضي دَيني وأبو وُلدي وخَليفَتي في أهلي عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ ، قُلنا : فَمَنِ الفَرقَدانِ ؟ قالَ : الحَسَنُ وَالحُسَينُ . ثُمَّ مَكَثَ مَلِيًّا
وقالَ : فاطِمَةُ هِيَ الزُّهرَةُ ، وعِترَتي أهلُ بَيتي هُم مَعَ القُرآنِ وَالقُرآنُ مَعَهُم ، لا يَفتَرِقانِ حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ ^۶ .