861
اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم

در جنگهاى بدر و احد و خندق و ديگر غزوات، رسول خدا صلى الله عليه و آله را همراهى كرد. او نخستين فرد انصارى بود كه پيش از عقبه نخست، اسلام آورد. او را در زمره اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين على عليه السلام وامام حسن وامام حسين و حضرت سجاد و باقر عليهم السلام به شمار آورده اند. ابن عباس، از او روايت كرده است.
وى به سال ۷۸ هجرى در نود و چند سالگى از دنيا رفت.

زيد بن ارقم

زيد بن ارقم بن زيدبن قيس بن نعمان انصارى خزرجى، مكنّى به ابو عمر است. كنيه او را به صورتهاى: ابو عامر، ابو سعد، ابو سعيد و ابو انيسه نيز ذكر كرده اند.
زيد، در جنگ موته و جز آن شركت داشت و همو بود كه نفاق منافقان بنى خزرج را بر ملا ساخت.
شيخ طوسى او را در شمار كسانى كه از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت كرده اند و نيز در شمار اصحاب اميرالمؤمنين و حسن و حسين عليهم السلام نام برده است.
زيد، در سال ۶۸ هجرى وبه قولى در سال۶۶ هجرى ، ديده از جهان فروبست.

زينب، دختر ابوسلمه مخزومى

نامش زينب دختر ابو سلمة بن عبدالاسد بن هلال است. نادخترىِ رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و مادرش امّ سلمه، دختر ابواُميّة بن مغيره، همسر آن حضرت. پدر و مادر او به سرزمين حبشه هجرت كردند و زينب در آنجا متولد شد و نامش را برّه گذاشتند؛ امّا هنگامى كه به مدينه برگشتند، رسول خدا صلى الله عليه و آله نام «زينب» را بر او نهاد.
مى گويند: روزى پيامبر صلى الله عليه و آله مشغول غسل كردن بود كه زينب وارد شد. حضرت، مقدارى آب به صورت او پاشيد، از اين رو لذا تا زمانى كه پير و فرتوت شد، شادابى جوانى، همچنان در چهره زينب وجود داشت. گفته شده كه وى از فقيه ترين زنان روزگار خود بود. از مادر خود روايت كرده و عروة بن زبير كه زينب، خواهر شيرى او بود و نيز پسر زينب ـ يعنى: ابوعبيدة بن عبداللّه بن زمعه ـ و محمّد بن عطا و ديگران از وى روايت كرده اند.


اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
860

براء بن عازب

او براء بن عازب بن حارث بن عدى انصارى اوسى، مكنّى به ابوعامر و به قولى ابو عماره است.
از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و ياران اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام بود و در پانزده غزوه از غزوات پيامبر حضور داشت و نخستين جنگى كه شركت كرد، جنگ احد و به قولى خندق بود. در جنگهاى جمل و صفين و نهروان نيز در ركاب اميرالمؤمنين على عليه السلام جنگيد.
از او عدى بن ثابت و ابو اسحاق و عده اى ديگر روايت نقل كرده اند. در دوران مصعب بن زبير، در كوفه چشم از جهان فرو بست.

ثوبان (آزاد شده رسول خدا)

نامش ثوبان بن بجدد و به قولى ثوبان بن جحدر بود و ابو عبداللّه كنيه داشت. بعضى هم كنيه او را ابوعبدالرحمن ذكر كرده اند.
ثوبان، در يكى از جنگها به اسارت در آمد و رسول خدا صلى الله عليه و آله او را خريد و آزاد كرد و به وى فرمود: «اگر بخواهى، مى توانى به كسان خود ملحق شوى و اگر هم بخواهى مى توانى بمانى و از ما خاندان باشى». ثوبان، وابستگى و وفادارى به رسول خدا صلى الله عليه و آله را ترجيح داد و تا زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله زنده بود، آن حضرت را در سفر و حضر همراهى كرد.
از پيامبر صلى الله عليه و آله حديث روايت كرده است و شداد بن اوس و جبير از قول او روايت كرده اند. وى به سال ۵۴ هجرى در حمص از دنيا رفت.

جابر بن عبداللّه انصارى

جابربن عبداللّه بن عمروبن حزام بن ثعلبه انصارى عقبى، مكنّى به ابو عبداللّه و به قولى ابوعبدالرحمن، از صحابه نامدار و عظيم الشأن و بلند پايه رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و در عقيده و عمل، از هر گونه انحراف و كجروى به دور بود و به اهل بيت عليهم السلام خالصانه عشق مى ورزيد.

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3865
صفحه از 1019
پرینت  ارسال به