۸۱۲.امام على عليه السلام:بر شما باد دوست داشتن خاندان پيامبرتان؛ زيرا كه آن حقّ خداست بر گردن شما و موجب حقّ شما بر خدا مى شود. آيا نمى بينيد اين سخن خداى متعال را كه: «بگو: من در ازاى اين از شما مزدى نمى خواهم مگر دوستى با خويشاوندانم».

۸۱۳.زاذان از على عليه السلام:آل حم در ميان ماست؛ دوستى ما را پاس ندارد مگر آن كه مؤمن است. سپس اين آيه را خواند: «بگو: من به ازاى اين از شما مزدى نمى طلبم مگر دوستى با خويشاوندان» .

۸۱۴.امام على عليه السلام:آن دستگيره محكم [عروة الوثقى]، دوستى آل محمّد صلى الله عليه و آله است.

۸۱۵.امام سجاد عليه السلام:حسن بن على پس از كشته شدن على براى مردم سخنرانى كرد و پس از حمد و ثناى خداوند فرمود:... من از خانواده اى هستم كه خداوند دوستى آنان را بر هر مسلمانى فرض كرده است. او، تبارك و تعالى، به پيامبرش فرمود: «بگو: من به ازاى اين از شما مزدى نمى خواهم مگر دوستى با خويشاوندان و هر كس نيكى به جاى آورد براى او در ثواب آن خواهيم افزود» . انجام دادن نيكى همان دوستى ما اهل بيت است.

۸۱۶.امام حسين عليه السلامـ درباره آيه شريفه «بگو، من به ازاى اين از شما مزدى نمى خواهم مگر دوست داشتن خويشاوندانم» ـ : آن خويشاونديى كه خداوند به صله [ونگهداشت پيوند آن] فرمان داده و آن را حقّى بزرگ داشته و خير و خوبى را در آن قرار داده، خويشاوندى ما اهل بيت است كه خداوند حقّ ما را بر هر مسلمانى واجب ساخته است.

۸۱۷.حكيم بن جبير:از على بن حسين بن على درباره اين آيه «بگو: من به ازاى اين از شما مزدى نمى خواهم مگر دوست داشتن خويشاوندانم» پرسيدم. فرمود: مقصود خويشاوندى ما اهل بيت محمّد صلى الله عليه و آله است.

۸۱۸.ابو ديلم:هنگامى كه على بن الحسين را به اسيرى آوردند و بر روى پلكان (مسجد) دمشق نگهش داشتند، مردى از اهل شام برخاست و گفت: سپاس خدايى را كه شما را بكشت و ريشه تان را بر كند و شاخ فتنه را قطع كرد. على بن الحسين عليهماالسلامبه او فرمود: آيا قرآن راخوانده اى؟ مرد گفت: آرى. فرمود: آيا آل حم را خوانده اى؟ مرد گفت: قرآن خوانده ام اما آل حم نخوانده ام. حضرت فرمود: نخوانده اى: «بگو: من به ازاى اين از شما مزدى نمى خواهم مگر دوستى خويشاوندانم»؟ مرد گفت: شماييد آن خويشاوندان؟ فرمود: آرى.

۸۱۲.الإمام عليّ عليه السلام :عَلَيكُم بِحُبِّ آلِ نَبِيِّكُم ، فَإِنَّهُ حَقُّ اللّهِ عَلَيكُم وَالموجِبُ عَلَى اللّهِ حَقَّكُم ، ألا تَرَونَ إلى قَولِ اللّهِ تَعالى : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى ^۱ » .

۸۱۳.زاذانُ عَنِ الإِمامِ عَلِيٍّ عليه السلام :فينا آلُ حم ، إنَّهُ لا يَحفَظُ مَوَدَّتَنا إلاّ كُلُّ مُؤمِنٍ ، ثُمَّ قَرَأَ «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى ^۲ » .

۸۱۴.الإمام عليّ عليه السلام :العُروَةُ الوُثقى المَوَدَّةُ لاِلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ^۳ .

۸۱۵.الإمام زين العابدين عليه السلام :خَطَبَ الحَسَنُ بنُ عَلِيٍّ النّاسَ حينَ قُتِلَ عَلِيٌّ ، فَحَمِدَ اللّهَ وأثنى عَلَيهِ ثُمَّ قالَ : . . . وأنَا مِن أهلِ البَيتِ الَّذِي افتَرَضَ اللّهُ مَوَدَّتَهُم عَلى كُلِّ مُسلِمٍ ، فَقالَ تَبارَكَ وتَعالى لِنَبِيِّهِ صلى الله عليه و آله : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى ومَن يَقتَرِف حَسَنَةً نَزِد لَهُ فِيها حُسنًا» فَاقتِرافُ الحَسَنَةِ مَوَدَّتُنا أهلَ البَيتِ ^۴ .

۸۱۶.الإمام الحسين عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى» ـ : إنَّ القَرابَةَ الَّتي أمَرَ اللّهُ بِصِلَتِها وعَظَّمَ مِن حَقِّها وجَعَلَ الخَيرَ فيها قَرابَتُنا أهلَ البَيتِ الَّذينَ أوجَبَ [اللّهُ] حَقَّنا عَلى كُلِّ مُسلِم ^۵ .

۸۱۷.حَكيمُ بنُ جُبَيرٍ :سَأَلتُ عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عَن هذِهِ الآيَةِ «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى» ، قالَ: هِيَ قَرابَتُنا أهلَ البَيتِ مِن مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله . ^۶

۸۱۸.أبُو الدَّيلَمِ :لَمّا جيءَ بِعَلِيِّ بنِ الحُسَينِ عليهماالسلامأسيرًا فَاُقيمَ عَلى دَرَجِ دِمَشقَ قامَ رَجُلٌ مِن أهلِ الشّامِ فَقالَ : الحَمدُ للّهِِ الَّذي قَتَلَكُم وَاستَأصَلَكُم وقَطَعَ قُربَى الفِتنَةِ ، فَقالَ لَهُ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليهماالسلام : أقَرَأتَ القُرآنَ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ :
أقَرَأتَ آلَ حم ؟ قالَ : قَرَأتُ القُرآنَ ولَم أقرَأ آلَ حم ؟ قالَ : ما قَرَأتَ «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى» ؟ قالَ : وإنَّكُم لَأَنتُم هُم ؟ قالَ : نَعَم . ^۷