۳۹۱.ابو بصير:از ابو جعفر عليه السلام پيرامون شهادت زنازاده پرسش كردم كه آيا جايز است؟ فرمود: خير، عرض كردم: حَكَم بن عتيبه مى گويد جايز است امام عليه السلامفرمود: خدايا! از گناه او در مگذر. خداوندبه حَكَم نفرموده است: «و اين قرآن براى تو و قومت تذكّرى است» . حَكَم چه به راست برود و چه به چپ، به خدا سوگند، علم به دست نيايد مگر از اهل بيتى كه جبرئيل بر آنها نازل شده است.

۳۹۲.امام صادق عليه السلام :اى يونس! هرگاه طالب علم صحيح بودى آن را از اهل بيت بستان، چه، آن براى ما روايت شده است و به ما شرح حكمت و سخن فصل داده اند. خداوند ما را برگزيده است و به ما آن داده كه به هيچ يك از جهانيان نداده است.

۳۹۳.امام صادق عليه السلام :در حالى كه گروهى از كوفيان در خدمت ايشان بودند ـ : شگفت از مردمى كه همه علم خود را از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ستاندند و بدان عمل كردند و ره يافتند و گمان مى كنند اهل بيت او علمش را نستانده اند در حالى كه ما اهل بيت و ذرّيه او هستيم، وحى در خانه هاى ما فرود آمد و علم از سوى ما بديشان صادر شد. آيا آنها گمان مى كنند كه آگاه شده اند و ره يافته اند، ولى ما نمى دانيم و گمراه شده ايم؟ اين امرى محال است.

۳۹۴.امام رضا عليه السلام :خداوند، پيامبران و امامان صلوات عليهم را توفيق داده است و از گنجينه علم و حكمت خود، بديشان آن بخشيده كه به ديگران نداده است. علم آنها برتر از علم مردم زمان ايشان است، چه، خداوند مى فرمايد: «آيا آن كه به حقّ هدايت مى كند براى پيروى سزاوارتر است يا كسى كه هدايت نمى كند مگر خود هدايت شود؟ پس شما را چه شده كه اين گونه قضاوت مى كنيد» و «هر كه حكمت داده شده خير فراوانى بدو داده شده است» و فرموده او در حقّ طالوت: «خداوند او را بر شما برگزيده و به دانش و توان او افزوده است. خداوند ملك خويش را به هر كس بخواهد مى بخشد. خداوند گشايشگرى داناست» .

۳۹۱.أبو بَصيرٍ :سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام عَن شَهادَةِ وَلَدِ الزِّنا : تَجوزُ ؟ فَقالَ : لا ، فَقُلتُ : إنَّ الحَكَمَ بنَ عُتَيبَةَ يَزعُمُ أنَّها تَجوزُ ، فَقالَ : اللّهُمَّ لا تَغفِر ذَنبَهُ ، ما قالَ اللّهُ لِلحَكَمِ : «إنَّهُ لَذِكرٌ لَكَ ولِقَومِكَ ^۱ » ، فَليَذهَبِ الحَكَمُ يَمينًا وشِمالاً ، فَوَاللّهِ لا يُؤخَذُ العِلمُ إلاّ مِن أهلِ بَيتٍ نَزَلَ عَلَيهِم جَبرَئيلُ عليه السلام ^۲ .

۳۹۲.الإمام الصادق عليه السلام :يا يونُسُ ، إذا أرَدتَ العِلمَ الصَّحيحَ فَخُذ عَن أهلِ البَيتِ ، فَإِنّا رُويناهُ ، واُوتينا شَرحَ الحِكمَةِ ، وفَصلَ الخِطابِ ، إنَّ اللّهَ اصطَفانا وآتانا ما لَم يُؤتِ أحَدًا مِنَ العالَمينَ ^۳ .

۳۹۳.عنه عليه السلامـ وعِندَهُ اُناسٌ مِن أهلِ الكوفَةِـ : عَجَبًا لِلنّاسِ ، إنَّهُم أخَذوا عِلمَهُم كُلَّهُ عَن رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَعَمِلوا بِهِ واهتَدَوا، ويَرَونَ أنَّ أهلَ بَيتِهِ لَم يَأخُذوا عِلمَهُ ! ونَحنُ أهلُ بَيتِهِ وذُرِّيَّتُهُ، في مَنازِلِنا نَزَلَ الوَحيُ ، ومِن عِندِنا خَرَجَ العِلمُ إلَيهِم ، أفَيَرَونَ أنَّهُم عَلِموا واهتَدَوا وجَهِلنا نَحنُ وضَلَلنا ؟! إنَّ هذا مُحالٌ ^۴ .

۳۹۴.الإمام الرضا عليه السلام :إنَّ الأَنبِياءَ والأَئِمَّةَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِم يُوَفِّقُهُمُ اللّهُ ويُؤتيهِم مِن مَخزونِ عِلمِهِ وحُكمِهِ ما لا يُؤتيهِ غَيرَهُم، فَيَكونُ عِلمُهُم فَوقَ عِلمِ أهلِ الزَّمانِ في قَولِهِ تَعالى : «أفَمَن يَهدي إلَى الحَقِّ أحَقُّ أن يُتَّبَعَ أمَّن لا يَهِدِّي إلاّ أن يُهدى فَما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ ^۵ » وقَولِهِ تَبارَكَ وتَعالى : «ومَن يُؤتَ الحِكمَةَ فَقَد اُوتِيَ خَيرًا كَثيرًا ^۶ » وقَولِهِ في طالوتَ : «إنَّ اللّهَ اصطَفاهُ عَلَيكُم وزادَهُ بَسطَةً فِيالعِلمِ والجِسمِ واللّهُ يُؤتي مُلكَهُ مَن يَشاءُ واللّهُ واسِعٌ عَليمٌ ^۷ » ^۸ .