209
اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل

۲۴۲.ابن بكير از حمزة بن محمّد طيّارنقل مى كند كه يكى از خطبه هاى پدر امام صادق را بر ايشان عرضه كرد تا آن كه به بخشى از آن خطبه رسيد. امام فرمود: بايست و خاموش باش و سپس فرمود: شما را در آن چه برايتان نازل شده و از آن آگاهى نداريد نرسد مگر دست شستن و درنگ و باز گردانيدن آن به امامان هدايت، تا شما را در آن به راه راست وادارند و نابينايى از شما برگيرند و حقّ را در آن به شما بشناسانند. خداوند مى فرمايد: «فاسْأَلُوا اَهْلَ الذِّكر اِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» .

۲۴۳.امام صادق عليه السلامـ در نامه اى به اصحابشـ : اى گروه رحمت شده رستگار! همانا خداوند با خيرى كه به شما بخشيده نعمتش را بر شما كامل گردانيده است. بدانيد كه اگر كسى از خلق خدا در دين او به دلخواه و رأى و قياس عمل كند نه به علم الهى رسيده است و نه به امر او. خداوند قرآن را فرو فرستاده است و در آن بيان هر چيز را نهاده است. خداوند براى قرآن و آموختن آن اهلى را قرار داده است و اهل آگاهى از قرآن را كه خداوند علم آن را بديشان بخشيده، نرسد كه به دلخواه و بر اساس رأى و قياس در آن عمل كنند. خداوند با دادن علم خود بديشان آنها را از اين كار بى نياز ساخته است و آن را ويژه ايشان كرده و آن علم را نزد ايشان نهاده و اين كرامتى است كه خداوند با آن ايشان را ارجمند داشته است. اينها همان اهل ذكرى هستند كه خداوند به اين امّت دستور داده از ايشان سؤال كنند.

۱ / ۱۱

پاسداران دين

۲۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على بن ابى طالب عليه السلامـ : اى على! من و تو و دو فرزندت حسن و حسين و نُه فرزند حسين، بنيانها و پايه هاى اسلام هستيم، هر كه از ما پيروى كند رهايى يابد و هر كه از ما باز ماند رو به سوى آتش دارد.


اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
208

۲۴۲.اِبنُ بُكَيرٍ عَن حَمزَةَ بنِ مُحَمَّدٍ الطَيّارِ أنَّهُ عَرَضَ عَلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلامبَعضَ خُطَبِ أبيهِ ، حَتّى إذا بَلَغَ مَوضِعًا مِنها قالَ لَهُ :كُفَّ واسكُت ، ثُمَّ قالَ أبو عَبدِ اللّه عليه السلام : لا يَسَعُكُم فيما يَنزِلُ بِكُم مِمّا لا تَعلَمونَ إلاّ الكَفُّ عَنهُ والتَّثَبُّتُ والرَّدُّ إلى أئِمَّةِ الهُدى حَتّى يَحمِلوكُم فيهِ عَلَى القَصدِ ، ويَجلوا عَنكُم فيهِ العَمى ، ويُعَرِّفوكُم فيهِ الحَقَّ ، قالَ اللّهُ تَعالى : «فَاسأَلوا أهلَ الذِّكرِ إن كُنتُم لا تَعلَمونَ ۱ » .

۲۴۳.الإمام الصادق عليه السلامـ في رِسالةٍ إلى أصحابِهِـ : أيَّتُهَا العِصابَةُ المَرحومَةُ المُفلِحَةُ ، إنَّ اللّهَ أتَمَّ لَكُم ما آتاكُم مِنَ الخَيرِ ، واعلَموا أنَّهُ لَيسَ مِن عِلمِ اللّهِ ولا مِن أمرِهِ أن يَأخُذَ أحَدٌ مِن خَلقِ اللّهِ في دينِهِ بِهَوىً ولا رَأيٍ ولا مَقاييسَ ، قَد أنزَلَ اللّهُ القُرآنَ ، وجَعَلَ فيهِ تِبيانَ كُلِّ شَيءٍ ، وجَعَلَ لِلقُرآنِ ولِتَعَلُّمِ القُرآنِ أهلاً ، لا يَسَعُ أهلَ عِلمِ القُرآنِ الَّذينَ آتاهُمُ اللّهُ عِلمَهُ أن يَأخُذوا فيهِ بِهَوًى ولا رَأيٍ ولا مَقاييسَ ، أغناهُمُ اللّهُ عَن ذلِكَ بِما آتاهُم مِن عِلمِهِ، وخَصَّهُم بِهِ، ووَضَعَهُ عِندَهُم ، كَرامَةً مِنَ اللّهِ أكرَمَهُم بِها ، وهُم أهلُ الذِّكرِ الَّذينَ أمَرَ اللّهُ هذِهِ الاُمَّةَ بِسُؤالِهِم ۲ .

۱ / ۳۵

حَفَظَةُ الدّينِ

۲۴۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ لِعَليِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلامـ : يا عَلِيُّ ، أنا وأنتَ وابناكَ الحَسَنُ والحُسَينُ وتِسعَةٌ مِن وُلدِ الحُسَينِ أركانُ الدّينِ ودَعائِمُ الإِسلامِ ، مَن تَبِعَنا نَجا ، ومَن تَخَلَّفَ عَنّا فَإِلَى النّارِ ۳ .

1.الكافي : ۱ / ۵۰ / ۱۰ وراجع المحاسن : ۱ / ۳۴۱ / ۷۰۳ ، تفسير العيّاشيّ : ۲ / ۲۶۰ / ۳۰ .

2.الكافي : ۸ / ۵ / ۱ عن إسماعيل بن مخلّد السرّاج ، وراجع : «في أنّهم : أهل الذكر» ، الكافي : ۱ / ۲۱۰ باب أنّ أهل الذكر الذين أمر اللّه الخلق بسؤالهم هم الأئمّة عليهم السلام، وأيضًا : ۴/۵۹۹ ، و : ۱ / ۲۵۹ / ۳ ، البحار : ۲۳ / ۱۷۲ باب ۹ ، أمالي الطوسيّ : ۶۶۴ / ۱۲۹۰ ، روضة الواعظين : ۲۲۴ ، بصائر الدرجات : ۳۷ / ۵ و : ۴۰ / ۱۰ و : ۵۱۱ / ۲۳ ، كامل الزيارات : ۵۴ ، إحقاق الحقّ : ۲ / ۴۸۲ و ۴۸۳ ، و : ۱۴ / ۳۷۱ ـ ۳۷۵ .

3.أمالي المفيد : ۲۱۷ / ۴ ، بشارة المصطفى : ۴۹ وفيه «فإلى النار هوى» وكلاهما عن جابر بن يزيد عن الإمام الباقر عن آبائه عليهم السلام .

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5384
صفحه از 543
پرینت  ارسال به