101
اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل

فصل ششم: نام هاى امامان اهل بيت عليهم السلام

۹۰.جابر بن عبداللّه انصارى:در حالى بر فاطمه عليهاالسلام وارد شدم كه در پيش روى او لوحى بود حاوى اسامى اوصياى از فرزندان او. من آنها را شمردم، دوازده تن بودند، يكى از آنها قائم بود و سه تن از آنها محمّد و چهار تن، على بودند.

۹۱.جابر بن عبداللّه انصارى:چون خداوند عزّوجل بر پيامبرش محمّد صلى الله عليه و آله آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد از خدا و رسول و اولوالامر خويش فرمان بريد» را نازل فرمود، عرض كردم: يا رسول اللّه ! ما خدا و رسول را شناخته ايم، اولوالامرى كه خداوند فرمانبرى از ايشان را در كنار فرمانبرى از شما آورده كيانند؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى جابر! آنها جانشينان من و امامان مسلمانان پس از من هستند. نخستين ايشان على بن ابى طالب است وسپس حسن وحسين و پس از او على بن الحسين و سپس محمّد بن على كه در تورات به «باقر» شهرت دارد و تو اى جابر او را درك خواهى كرد، هر گاه او را ديدى سلام مرا به او برسان، سپس صادق جعفر بن محمّد سپس موسى بن جعفر، سپس على بن موسى، سپس محمّد بن على، سپس على بن محمّد، سپس حسن بن على، سپس همنام و هم كنيه من حجّت خدا در زمين و باقيمانده او در ميان بندگانش، فرزند حسن بن على خواهد بود، همان كه خداوندِ والانام به دست او خاور و باختر زمين را بگشايد و همان كه از ديدگان شيعيان و اوليايش پنهان خواهد شد و در آن زمان جز كسى كه خداوند دلش را براى ايمان خالص كرده كسى در اعتقاد به امامت او پايدار نخواهد ماند.


اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
100

الفصل السّادس: أسماءُ الأَئِمَّةِ عليهم السلام مِن أهلِ البَيتِ عليهم السلام

۹۰.جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ الأَنصاريُّ :دَخَلتُ عَلى فاطِمَةَ عليهاالسلام ، وبَينَ يَدَيها لَوحٌ فيهِ أسماءُ الأَوصياءِ مِن وُلدِها ، فَعَدَّدتُ اثنَي عَشَرَ ، أحَدُهُمُ القائِمُ ، ثَلاثَةٌ مِنهُم مُحَمَّدٌ وأربَعَةٌ مِنهُم عليٌّ ۱ .

۹۱.جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ الأَنصارِيُّ :لَمّا أنزَلَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ عَلى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله «يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنوا أطيعُوا اللّهَ وأطيعُوا الرَّسولَ واُولِي الأَمرِ مِنكُم ۲ » قُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، عَرَفنَا اللّهَ ورَسولَهُ فَمَن اُولُو الأَمرِ الَّذينَ قَرَنَ اللّهُ طاعَتَهُم بِطاعَتِكَ ؟ فَقالَ صلى الله عليه و آله : هُم خُلَفائي يا جابِرُ ، وأئِمَّةُ المُسلِمينَ [مِن ]بَعدي ، أوَّلُهُم عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ ، ثُمَّ الحَسَنُ والحُسَينُ ، ثُمَّ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ ، ثُمَّ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيٍّ المَعروفُ في التَّوراةِ ب «الباقِرِ» ، وسَتُدرِكُهُ يا جابِرُ ، فَإِذا لَقيتَهُ فَأَقرِئهُ مِنِّي السَّلامَ ، ثُمَّ الصّادِقُ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ ، ثُمَّ موسَى بنُ جَعفَرٍ ، ثُمَّ عَلِيُّ بنُ موسى، ثُمَّ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيٍّ، ثُمَّ عَلِيُّ بنُ مُحَمَّدٍ ، ثُمَّ الحَسَنُ بنُ عَلِيٍّ ، ثُمَّ سَمِيّي
وكَنِيّي ، حُجَّةُ اللّهِ في أرضِهِ، وبَقِيَّتُهُ في عِبادِهِ ، ابنُ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ ، ذاكَ الَّذي يَفتَحُ اللّهُـ تَعالى ذِكرُهُ ـ عَلى يَدَيهِ مَشارِقَ الأَرضِ ومَغارِبَها ، ذاكَ الَّذي يَغيبُ عَن شيعَتِهِ وأولِيائِهِ غَيبَةً لا يَثبُتُ فيها عَلَى القَولِ بِإِمامَتِهِ إلاّ مَنِ امتَحَنَ اللّهُ قَلبَهُ للإِيمانِ ۳ .

1.الفقيه : ۴ / ۱۸۰ / ۵۴۰۸ ، الكافي : ۱ / ۵۳۲ / ۹ وفيه «ثلاثة» بدل «أربعة» ، والظاهر أنّه تصحيف من النسّاخ (انظر مرآة العقول : ۶ / ۲۲۷ / ۹) ، كمال الدين : ۲۶۹ / ۱۳ ، وذكره أيضًا في : ۳۱۱ / ۳ ، الإرشاد : ۲ / ۳۴۶ ، فرائد السمطين : ۲ / ۱۳۹ كلّها عن أبي الجارود عن الإمام الباقر عليه السلام .

2.النساء : ۵۹ .

3.كمال الدين : ۲۵۳ / ۳ ، المناقب لابن شهرآشوب : ۱ / ۲۸۲ ، تأويل الآيات الظاهرة : ۱۴۱ ، كفاية الأثر : ۵۳ .

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5548
صفحه از 543
پرینت  ارسال به