۷۵۳.امام باقر عليه السلام:ما را با پارسايى (خود) يارى رسانيد، زيرا هر كس از شما خداى عز و جلرا با پارسايى ديدار كند، او را نزد خداوند گشايش باشد و خداى عز و جلمى فرمايد: «و آنها كه از خدا و رسول فرمان برند در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته است (يعنى) با پيامبران و صدّيقان و شهيدان و شايستگان اند و چه نيكو همدمانى هستند اينان» . پيامبر از ماست و صدّيق و شهيدان و شايستگان (نيز) از ما هستند.
۷۵۴.امام باقر عليه السلامـ به فضيلـ : دوستان ما را كه ديدى، از جانب ما سلام برسان و به ايشان بگو: در نزد خدا از دست من براى شما كارى ساخته نيست، جز اين كه پارسايى پيشه كنيد. پس زبانهاى خود را حفظ كنيد و دستهايتان را باز داريد و بر شما باد شكيبايى و نماز كه خداوند، با شكيبايان است.
۷۵۵.امام صادق عليه السلام:اى پسر جندب! به گروه شيعيان ما [پيام] برسان و به آنان بگو: مبادا راههاى گوناگون، شما را به بيراهه كشاند، زيرا به خدا سوگند كه ولايت و دوستى ما، جز با پارسايى و سخت كوشى در دنيا و هميارى و همدردى با برادران دينى به دست نيايد و كسى كه به مردم ستم كند، شيعه ما نيست.
۷۵۶.امام صادق عليه السلام:بر تو باد پروا داشتن از خدا و پارسايى و سخت كوشى [در كار و عمل] و راستگويى وامانتدارى وخوشخويى وحُسن همسايگى. مردم را [عملاً و] با غير زبان به (مذهب) خود دعوت كنيد و زيور ما باشيد و مايه زشتى و ننگ ما نباشيد. بر شما باد طول دادن ركوع و سجود؛ زيرا هرگاه فردى از شما ركوع و سجود را به درازا كشاند، شيطان از پشت سر او فرياد برآورد و بگويد: اى واى! او فرمان برد و من نافرمانى كردم، او سجده كرد و من سرپيچى .
۷۵۷.امام صادق عليه السلام:اى گروه شيعيان! زيور ما باشيد و مايه ننگ و زشتى ما نباشيد، با مردم نيكو سخن بگوييد، زبانهايتان را نگهداريد و آنها را از زياده گويى و زشت گويى باز داريد.
۷۵۸.امام صادق عليه السلام:مردم را با غير زبان خود [به مذهب خويش] دعوت كنيد، تا پارسايى و سخت كوشى [در عمل و عبادت] و نماز و خوبى را از شما ببينند؛ زيرا اينها، خود [بهترين] مبلّغند.