399
اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل

۶۰۲.امام حسن عليه السلام:مادرم فاطمه عليهاالسلام را در شب جمعه در محراب ديدم كه به عبادت ايستاده بود. او همچنان در ركوع بود، تا روشنى بامداد برآمد. شنيدم كه او به مردان و زنان مؤمن دعا مى كرد و آنها را نام مى بُرد و براى آنها فراوان دعا مى كرد در حالى كه براى خود دعايى نمى كرد. گفتم: مادر! چرا همان گونه كه براى ديگران دعا مى كنى براى خود دعا نمى كنى؟ فرمود: فرزندم! نخست همسايه و سپس [ اهل ] خانه.

۶۰۳.حسن بصرى:در ميان اين امّت، عابدتر از فاطمه نبوده است، او آن قدر [ براى عبادت ] مى ايستاد كه دو پايش ورم مى كرد.

۶۰۴.عبداللّه بن زبيرـ چون خبر شهادت حسين را شنيدـ : هان به خدا سوگند، او را كشتند؟! كسى كه در شب، زمانى دراز به عبادت مى ايستاد و در روز، فراوان روزه مى گرفت.

۶۰۵.به على بن الحسين عليه السلام گفته شد:فرزندان پدر تو چه اندكند! امام عليه السلامفرمود: شگفت از آن كه من خود چگونه براى او زاده شدم، او در شبانه روز، هزار ركعت نماز مى گزارد و ديگر كى به زنان مى رسيد؟!

۶۰۶.امام صادق عليه السلام:على بن الحسين عليه السلام در عبادت، سخت كوش بود، روزش روزه داشت و شبش به عبادت مى ايستاد، پس اين كار به پيكر او آسيب رساند. به او عرض كردم: اى پدر! اين همه تلاش براى چه؟! فرمود: به درگاه خدايم اظهار محبّت مى كنم، شايد مرا به خود نزديك كند.


اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
398

۶۰۲.الإمام الحسن عليه السلام :رَأَيتُ اُمّي فاطِمَةَ عليهاالسلامقائِمَةً في مِحرابِها لَيلَةَ الجُمُعَةِ ، فَلَم تَزَل راكِعَةً ساجِدَةً حَتَّى انفَجَرَ عَمودُ الصُّبحِ، وسَمِعتُها تَدعو لِلمُؤمِنينَ والمُؤمِناتِ وتُسَمّيهِم وتُكثِرُ الدُّعاءَ لَهُم ولا تَدعو لِنَفسِها بِشَيءٍ ، فَقُلتُ : يا اُمّاه ، لِمَ لا تَدعينَ لِنَفسِكِ كَما تَدعينَ لِغَيرِكِ ؟ فَقالَت : يا بُنَيَّ ، الجارَ ثُمَّ الدّارَ ۱ .

۶۰۳.الحَسَنُ البَصرِيُّ :ما كانَ في هذِهِ الاُمَّةِ أعبَدُ مِن فاطِمَةَ ، كانَت تَقومُ حَتّى تَوَرَّمَت قَدَماها ۲ .

۶۰۴.عَبدُ اللّهِ بنُ الزُّبَيرِ ـ لَمّا سَمِعَ بِمَقتَلِ الحُسَينِ عليه السلام ـ :أمَا وَاللّهِ لَقَد قَتَلوهُ ! طَويلاً بِاللَّيلِ قِيامُهُ ، كَثيرًا فِي النَّهارِ صِيامُهُ ۳ .

۶۰۵.اليَعقوبيُّ في تاريخِهِ :قيلَ لِعَلِيِّ بنِ الحُسَينِ عليهماالسلام : ما أقَلَّ وُلدَ أبيكَ! قالَ : العَجَبُ كَيفَ وُلِدتُ لَهُ ، إنَّهُ كانَ يُصَلّي فِي اليَومِ واللَّيلَةِ ألفَ رَكعَةٍ فَمَتى كانَ يَفرُغُ لِلنِّساءِ ؟ ! ۴

۶۰۶.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلامشَديدَ الاِجتِهادِ فِي العِبادَةِ ، نَهارَهُ صائِمٌ ، ولَيلَهُ قائِمٌ ، فَأَضَرَّ ذلِكَ بِجِسمِهِ ، فَقُلتُ لَهُ : يا أبَه ۵ ، كَم هذَا الدُّؤوبُ ۶ ؟ ! فَقالَ : أتَحَبَّبُ إلى رَبّي لَعَلَّهُ يُزلِفُني ۷ .

1.دلائل الإمامة : ۱۵۲ / ۶۵ ، علل الشرائع : ۱۸۱ / ۱ ، كشف الغمّة : ۲ / ۹۴ ، ضيافة الإخوان : ۲۶۵ كلّها عن فاطمة الصغرى عن الإمام الحسين عليه السلام .

2.المناقب لابن شهرآشوب : ۳ / ۳۴۱ ، ربيع الأبرار : ۲ / ۱۰۴ .

3.تاريخ الطبريّ : ۵ / ۴۷۵ ، مقتل الحسين لأبي مخنف : ۲۴۷ عن عبدالملك بن نوفل .

4.تاريخ اليعقوبيّ : ۲ / ۲۴۷ ، العقد الفريد : ۲ / ۳۴۳ وفيه «قيل لمحمّد بن عليّ بن الحسين أو لعليّ بن الحسين عليهم السلام : ما أقلّ ولد أبيك ...» ، فلاح السائل : ۲۶۹ .

5.مضى عليّ بن الحسين عليهماالسلامفي عام خمسة و تسعين من الهجرة ، و كان مولد جعفر بن محمّد سنة ثلاث و ثمانين من الهجرة ، فكان مقامه مع جدّه اثنتى عشرة سنة (راجع تاريخ أهل بيت : ۷۷ و ۸۱) .

6.دأب في العمل : إذا جدَّ وتَعِب (النهاية : ۲ / ۹۵) .

7.المناقب لابن شهرآشوب : ۴ / ۱۵۵ عن معتب .

  • نام منبع :
    اهل بيت در قرآن و حديث جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5707
صفحه از 543
پرینت  ارسال به