۰.هر کس رزمنده‌ای را بیازارد، مرا آزرده است و هر کس مرا بیازارد، خداوند بهشت را بر او حرام می‌گرداند و سرپناهش آتش است.
ب ـ پدر و مادر: پدر و مادر، از کسانی هستند که آزردن و رنجاندن آنها، موجب از دست رفتنِ بسیاری از توفیقات الهی می‌گردد. در احادیث فراوانی، به مسئله بدرفتاری با والدین و رنجاندن ایشان اشاره شده است که بر اساس آنها، خطر آزردن پدر و مادر برای ایمان، ناگوار است. کسی که در اثر رنجاندن پدر و مادر، آنها را از خود ناراضی و ناخشنود گرداند، از بخشش خداوند بی‌بهره می‌ماند و هر چه هم در طاعت پروردگار بکوشد، از نیکیِ بخشش و رحمت خداوند، بی‌نصیب خواهد ماند. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله می‌فرماید:
۰.یُقالُ لِلعاقِّ اعمَل ما شِئتَ مِن الطَّاعَةِ فَإنِّی لا أغفِرُ لَک.۱
۰.به آزارنده پدر و مادر گفته می‌شود: از طاعت، هر آنچه می‌خواهی، انجام بده؛ امّا من تو را نمی‌آمرزم.
چنین فردی هر اندازه در کارنامه اعمالش از نماز و عبادت باشد، از رسیدن به چشمه جوشان رحمت پروردگار باز می‌ماند و آمرزش الهی به او نمی‌رسد. از این جا روشن می‌شود که بدرفتاری با پدر و مادر، اساس ایمان را تهدید می‌کند و کسی که خشنودی آن دو را جلب نکند، خدا و پیامبرش را ناخشنود ساخته است.
رعایت مقام پدر و مادر به اندازه‌ای در نزد پیامبر صلی الله علیه و اله اهمّیت دارد که در مورد آزردن آنها، تعابیری را به کار برده که نظیر آن را در باره آزردن امیر مؤمنان علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام به کار برده است. ایشان می‌فرماید:
۰.مَن آذَى والِدَیهِ فَقَد آذانی وَ مَن آذانی فَقَد آذَى اللَّهَ وَ مَن آذَى اللَّهَ فَهُوَ مَلعُونٌ.۲
۰.هر کس پدر و مادرش را بیازارد، مرا آزار داده است و هر کس مرا آزار دهد، خدا را آزار داده است و هر کس خدا را آزار دهد، ملعون است.
ج ـ همسر: یکی از بنیان‌های محکم در اسلام، نهاد خانواده است که بر اساس احادیث،
