آمده است: کتاب خدا و سنّت نبی خدا. کتاب خدا و سنّت من.۱
۲. عبارت کتاب الموطأ، مرسل است، و از این رو، امکان احتجاج با آن وجود ندارد، و بحث از وثاقت و عدم وثاقت آن، راه به جایی نمی‌برد.
۳. هیچ یک از مؤلفان صحاح ششگانه، این متن را روایت نکرده‌اند، در حالی که عبارت «کتاب خدا و عترتم»، در کتاب‌هایی مانند: صحیح مسلم، و سنن ترمذی و نسایی و دارمی و مسند احمد بن حنبل آمده است.
۴. مؤلف کتاب المستدرک علی الصحیحین، این عبارت را به دو شکل آورده است: روایت اوّلی را از ابن عباس و دومی را از ابوهریره، و دومی را گواه اوّلی آورده است؛ چرا که سند حدیث دومی بر اساس دیدگاه‌های بخاری درست و صحیح نیست، به همین رو آن را شاهد روایت اوّل آورده است. در این سند، از صالح بن موسی طلحی یاد شده، که از رجال بخاری و مسلم نیست، و رجال‌شناسان اهل سنّت، او را تضعیف کرده‌اند و در باره‌اش _ همان طور که در تهذیب التهذیب آمده _ گفته‌اند: او شخص قابل اعتماد و ثقه‌ای نیست. به رغم خوب بودن خودش، احادیثش ضعیف اند. اخبار مُنکَر از افراد ثقه زیاد نقل کرده است. حدیث وی غیر قابل نوشتن است، ضعیف است، مورد اعتنا نیست، به احادیث وی عمل نمی‌شود، و روایات مُنکَر را نقل می‌کند... .۲
در سند این روایت، همچنین اسماعیل بن ابی اویس است که در ضعف، مثل صالح بن موسی است؛ چون اکثر رجال‌شناسان، او را تضعیف کرده‌اند.۳ ابن معین گفته است: او و پدرش ضعیف و دزد حدیث اند. و نیز گفته: او آدم پریشان‌عقل و دروغ‌گویی است و قابل اعتنا نیست. نَسایی گفته: او ضعیف است و ثقه نیست.
1.. المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۷۱ و ۱۷۲، ح۳۱۹؛ السنن الکبری، ج۱۰، ص۱۹۵، ح۲۰۳۳۶؛ سنن الدار قطنی، ج۴، ص۱۵۹.
2.. تهذیب التهذیب، ج۱، ص۲۵۷.
3.. تنها مسلم در صحیحش از او روایت کرده است.
