۱۶۸۱.امام على عليه السلام :بر دانشمند است كه آنچه را نياموخته فراگيرد و آنچه را آموخته به مردم بياموزد .

۱۶۸۲.امام على عليه السلام :دانشمند كسى است كه از دانش سير نگردد و خود را از آن بى نياز نداند .

۱۶۸۳.امام على عليه السلام :دانشمند آن است كه از فراگيرى دانش ملول نگردد .

۱۶۸۴.امام صادق عليه السلام :چهار چيز از چهار چيز سير نمى شوند : زمين از باران ، چشم از ديدن ، ماده از نر و دانشمند از دانش .

۱۶۸۵.در اندرزهاى خداوند به حضرت عيسى عليه السلام آمده است :اى عيسى! در همه حال دانشمندى ياد گيرنده باش .

۱۶۸۶.داود عليه السلام :به صاحب دانش بگو عصايى از آهن و كفشى آهنين برگيرد و دانش را بجويد ، تا آنكه عصا بشكند و كفشها پاره گردد .

ر . ك : ص ۱۷۷ ح ۴۸۲ / ص ۳۵۷ «استمرار» / ص ۵۸۵ «يارى جستن از خدا براى افزايش دانش» .

۲ / ۱۵

يارى جستن از خدا براى افزايش دانش

قرآن

«بگو : پروردگارا! بر دانشم بيفزاى» .

حديث

۱۶۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ هرگاه در شب بيدار مى شدـ مى گفت : خدايى جز تو نيست . تو را تسبيح مى كنم . خدايا! از گناهم آمرزش مى جويم . و به رحمتت از تو تقاضا مى كنم خدايا! بر دانشم بيفزاى و دلم را پس از هدايتت منحرف مفرماى و از نزد خودت بر من رحمتى ببخشاى كه تويى بسيار بخشنده .

۱۶۸۱.عنه عليه السلام :عَلَى العالِمِ أن يَتَعَلَّمَ ما لَم يَعلَم ، ويُعَلِّمَ النّاسَ ما قَد عَلِم .

۱۶۸۲.عنه عليه السلام :العالِمُ مَن لا يَشبَعُ مِنَ العِلمِ ولا يَتَشَبَّعُ بِهِ .

۱۶۸۳.عنه عليه السلام :العالِمُ الَّذي لا يَمِلُّ مِن تَعَلُّمِ العِلم ^۱ .

۱۶۸۴.الإمام الصادق عليه السلام :أربَعَةٌ لا يَشبَعنَ مِن أربَعَةٍ : الأَرضُ مِنَ المَطَرِ ، والعَينُ مِنَ النَّظَرِ ، والاُنثى مِنَ الذَّكَرِ ، والعالِمُ مِنَ العِلم ^۲ .

۱۶۸۵.فيما وَعَظَ اللّهُ عَزَّ وجَلَّ بِهِ عيسى عليه السلام :يا عيسى، كُن حَيثُما كُنتَ عالِمًا مُتَعَلِّمًا . ^۳

۱۶۸۶.داود عليه السلام :قُل لِصاحِبِ العِلمِ يَتَّخِذ عَصًا مِن حَديدٍ ونَعلَينِ مِن حَديدٍ ، ويَطلُبِ العِلمَ حَتّى تَنكَسِرَ العَصا وتَنخَرِقَ النَّعلانِ ^۴ .

۲ / ۱۵

الاِستِعانَةُ بِاللّهِ في زِيادَةِ العِلمِ

الكتاب

«و قُل رَبِّ زِدني عِلمًا ^۵ » .

الحديث

۱۶۸۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ كانَ إذَا استَيقَظَ مِنَ اللَّيلِ يَقولُـ : لا إلهَ إلاّ أنتَ سُبحانَكَ ، اللّهُمَّ إنّي أستَغفِرُكَ لِذَنبي وأسأَلُكَ بِرَحمَتِكَ ، اللّهُمَّ زِدني عِلمًا ولا تُزِغ قَلبي بَعدَ إذ هَدَيتَني وهَب لي مِن لَدُنكَ رَحمَةً إنَّكَ أنتَ الوَهّابُ ^۶ .