۱۵۷۱.امام على عليه السلام :سودمندترين دانش ، آن است كه به كار بسته شده است .

۱۵۷۲.امام على عليه السلام :بر دانشمند است كه به آنچه مى داند عمل كند . سپس به فراگيرى آنچه نمى داند روى آورد .

۱۵۷۳.امام على عليه السلام :بى گمان شما به عمل به آنچه آموخته ايد از فراگيرى آنچه نمى دانيد ، نيازمندتريد .

۱۵۷۴.امام سجّاد عليه السلام :دانش راهنماى عمل و عمل ظرف فهم است .

۱۵۷۵.امام سجّاد عليه السلام :نقش مهر حسين بن على عليهماالسلام چنين بود : «دانستى پس به كار بند» .

۱۵۷۶.امام سجّاد عليه السلامـ در دعاـ : پس مرا در آنچه به من الهام فرمودى به كار گير و در اقدام به آنچه به آگاهيش بينايم كردى ، موّفق بدار ، تا آنجا كه به كار بستن چيزى كه مرا آموختى از دستم نرود و اعضاى من در عمل به آنچه الهامم كردى ، گران جانى نكنند .

۱۵۷۷.امام باقر عليه السلام :هر گاه دانش را شنيديد ، آن را به كار بنديد و بايد گنجايش دلهايتان بيشتر شود؛ زيرا دانش چون در دل انسانى كه تحمّل آن را ندارد فراوان شود ، شيطان بر او چيره مى گردد ، پس هرگاه شيطان با شما به ستيز در مى آيد ، با آنچه مى شناسيد به او روى آوريد كه نيرنگ شيطان ضعيف است . گفتم : ما چه چيزى را مى شناسيم؟ فرمود : با قدرتى كه خداوند عز و جل بر شما آشكار كرده با او بستيزيد .

۱۵۷۸.امام صادق عليه السلام :بى گمان روايتگران كتاب بسيار و رعايت كنندگان آن اندك اند؛ و چه بسا نيك خواه ^۱ حديث و آشفته كننده نوشته است . دانشمندان ، انديشناك رعايت نكردن اند و نادانان در انديشه حفظ حديث اند . پس اين يك ، زندگيش را نگاهبانى مى دهد و آن يك از هلاكت خويش . در اين جاست كه نگهبانان گوناگون و دو گروه از هم جدا مى شوند .

۱۵۷۹.امام صادق عليه السلامـ در تفسير گفته خداوند متعال : «آنگاه ايشان و گمراهان در آن سرنگون شوند» ـ : گمراهان ، كسانى اند كه حقّ را شناختند و بر خلافش رفتار كردند .

۱۵۷۱.عنه عليه السلام :أنفَعُ العِلمِ ما عُمِلَ بِهِ .

۱۵۷۲.عنه عليه السلام :عَلَى العالِمِ أن يَعمَلَ بِما عَلِمَ ، ثُمَّ يَطلُبَ تَعَلُّمَ ما لَم يَعلَم .

۱۵۷۳.عنه عليه السلام :إنَّكُم إلَى العَمَلِ بِما عَلِمتُم أحوَجُ مِنكُم إلى تَعَلُّمِ ما لَم تَكونوا تَعلَمونَ ^۱ .

۱۵۷۴.الإمام زين العابدين عليه السلام :العِلمُ دَليلُ العَمَلِ ، والعَمَلُ وِعاءُ الفَهم ^۲ .

۱۵۷۵.عنه عليه السلام :كانَ نَقشُ خاتَمِ حُسَينِ بنِ عَلِيٍّ «عَلِمتَ فَاعمَل» ^۳ .

۱۵۷۶.عنه عليه السلامـ فِي الدُّعاءـ : ثُمَّ استَعمِلني بِما تُلهِمُني مِنهُ ، ووَفِّقني لِلنُّفوذِ فيما تُبَصِّرُني مِن عِلمِهِ ، حَتّى لا يَفوتَنِي استِعمالُ شَيءٍ عَلَّمتَنيهِ ، ولا تَثقُلَ أركاني عَنِ الحُفوفِ فيما ألهَمتَنيهِ ^۴ .

۱۵۷۷.الإمام الباقر عليه السلام :إذا سَمِعتُمُ العِلمَ فَاستَعمِلوهُ ، ولتَتَّسِع قُلوبُكُم ، فَإِنَّ العِلمَ إذا كَثُرَ في قَلبِ رَجُلٍ لا يَحتَمِلُهُ قَدَرَ الشَّيطانُ عَلَيهِ ، فَإِذا خاصَمَكُمُ الشَّيطانُ فَأَقبِلوا عَلَيهِ بِما تَعرِفونَ ، فَإِنَّ كَيدَ الشَّيطانِ كانَ ضَعيفًا ، فَقُلتُ : ومَا الَّذي نَعرِفُهُ ؟ قالَ : خاصِموهُ بِما ظَهَرَ لَكُم مِن قُدرَةِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ ^۵ .

۱۵۷۸.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ رُواةَ الكِتابِ كَثيرٌ ، وإنَّ رُعاتَهُ قَليلٌ ، وكَم مِن مُستَنصِحٍ لِلحَديثِ مُستَغِشٍّ لِلكِتابِ ، فَالعُلَماءُ يَحزُنُهُم تَركُ الرِّعايَةِ ، والجُهّالُ يَحزُنُهُم حِفظُ الرِّوايَةِ ، فَراعٍ يَرعى حَياتَهُ ، وراعٍ يَرعى هَلَكَتَهُ ، فَعِندَ ذلِكَ اختَلَفَ الرّاعِيانِ و تَغايَرَ الفَريقانِ ^۶ .

۱۵۷۹.عنه عليه السلامـ في تفسير قوله تعالى : «فَكُبْكِبُواْ فِيهَا هُمْ وَ الْغَاوُونَ ^۷ » ـ : الغاوونَ هُمُ الَّذِينَ عَرَفوا الحَقَّ وَعَمِلُوا بِخِلافِهِ ^۸ .