۱۲۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا نفرين شده است و آنچه در آن است نيز نفرين شده است؛ مگر ياد خدا و آنچه در آن رديف است و يا آموزگار و شاگرد .

۱۲۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آيا شما را از برترين بخشنده آگاه نسازم؟ خداوند بخشنده ترين است و من بخشنده ترين فرزند آدم هستم و بخشنده ترين كس ، پس از من مردى است كه دانشى را آموخته و آن را منتشر مى كند كه روز قيامت ، (به صورت) يك امّت برانگيخته مى شود و نيز مردى كه جان خود را در راه خدا بذل كند تا آنكه كشته شود .

۱۲۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هنگامى كه آموزگار به كودك بگويد : بگو «بسم اللّه الرحمن الرحيم» و كودك بگويد : «بسم اللّه الرحمن الرحيم» ، خداوند دورى از آتش را براى كودك و پدر و مادرش و آموزگار بنويسد .

۱۲۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آموزش دانش كفّاره گناهان بزرگ است .

۱۲۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه بابى از دانش فراگرفتى ، برايت از آنكه هزار ركعت نماز مستحبى پذيرفته شده بخوانى بهتر است ، و چون به مردم آموختى ، بدان عمل بشود يا نشود ، برايت از آنكه هزار ركعت نماز مستحبّى پذيرفته شده بخوانى بهتر است .

۱۲۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركس به مسجد من بيايد و جز براى ياد گرفتن يا ياد دادن نيكى نيامده باشد ، مانند مجاهد در راه خداست و هركس براى غير از اين بيايد ، چون كسى است كه به تماشاى كالاى ديگران آمده است .

۱۲۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صبح و شب در فراگيرى دانش بودن ، نزد خدا برتر از جهاد در راه خداى عز و جل است .

۱۲۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سخت تر از يتيمى كسى كه پدر و مادرش را از دست داده است ، يتيمى آن كس است كه از امام خويش جدا شده و نمى تواند به او برسد و احكام مسائل شرعى خود را نمى داند . هان! هركس از شيعيان ما كه به دانشهاى ما داناست ، سرپرست اين نادان به آيين ما و گسسته از زيارت ماست . هان! هركس او را هدايت كند و ره بنمايد و آيين ما را به او بياموزد ، با ما در رفيق اعلا خواهد بود .

۱۲۷۲.عنه صلى الله عليه و آله :الدُّنيا مَلعونَةٌ ؛ مَلعونٌ ما فيها إلاّ ذِكرَ اللّهِ وما والاهُ أو مُعَلِّمٌ أو مُتَعَلِّم ^۱ .

۱۲۷۳.عنه صلى الله عليه و آله :ألا اُخبِرُكُم عَنِ الأَجوَدِ الأَجوَدِ ؟ اللّهُ الأَجوَدُ [الأَجوَدُ] ، وأنَا أجوَدُ وُلدِ آدَمَ ، وأجوَدُهُم مِن بَعدي رَجُلٌ عَلِمَ عِلمًا فَنَشَرَ عِلمَهُ ، يُبعَثُ يَومَ القِيامَةِ اُمَّةً واحِدَةً ، ورَجُلٌ جادَ بِنَفسِهِ في سَبيلِ اللّهِ حَتّى يُقتَلَ ^۲ .

۱۲۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :إذا قالَ المُعَلِّمُ لِلصَّبِيِّ : قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ، فَقالَ الصَّبِيُّ : بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ، كَتَبَ اللّهُ بَراءَةً لِلصَّبِيِّ وبَراءَةً لِأَبَوَيهِ وبَراءَةً لِلمُعَلِّم ^۳ .

۱۲۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :تَعليمُ العِلمِ كَفّارَةُ الكَبائِرِ ^۴ .

۱۲۷۶.عنه صلى الله عليه و آله :إذا تَعَلَّمتَ بابًا مِنَ العِلمِ كانَ خَيرًا لَكَ مِن أن تُصَلِّيَ ألفَ رَكعَةٍ تَطَوُّعًا مُتَقَبَّلَةً ، وإذا عَلَّمتَ النّاسَ ، عُمِلَ بِهِ أو لَم يُعمَل بِهِ ، فَهُوَ خَيرٌ لَكَ مِن ألفِ رَكعَةٍ تُصَلّيها تَطَوُّعًا مُتَقَبَّلَةً ^۵ .

۱۲۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن جاءَ مَسجِدي هذا لَم يَأتِهِ إلاّ لِخَيرٍ يَتَعَلَّمُهُ أو يُعَلِّمُهُ فَهُوَ بِمَنزِلَةِ المُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ ، ومَن جاءَ لِغَيرِ ذلِكَ فَهُوَ بِمَنزِلَةِ الرَّجُلِ يَنظُرُ إلى مَتاعِ غَيرِهِ ^۶ .

۱۲۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :الغُدُوُّ والرَّواحُ في تَعَلُّمِ العِلمِ أفضَلُ عِندَ اللّهِ مِنَ الجِهادِ في سَبيلِ اللّهِ عز و جل ^۷ .

۱۲۷۹.عنه صلى الله عليه و آله :أشَدُّ مِن يُتمِ اليَتيمِ الَّذِي انقَطَعَ عَن اُمِّهِ وأبيهِ ، يُتمُ يَتيمٍ اِنقَطَعَ عَن إمامِهِ ولا يَقدِرُ عَلَى الوُصولِ إلَيهِ ولا يَدري كَيفَ حُكمُهُ فيما يُبتَلى بِهِ مِن شَرائِعِ دينِهِ . ألا فَمَن كانَ مِن شيعَتِنا عالِمًا بِعُلومِنا وهذَا الجاهِلُ بِشَريعَتِنَا المُنقَطِعُ عَن مُشاهَدَتِنا يَتيمٌ في حِجرِهِ ، ألا فَمَن هَداهُ وأرشَدَهُ وعَلَّمَهُ شَريعَتَنا كانَ مَعَنا فِي الرَّفيقِ الأَعلى ^۸ .