۱۹۵۳.عيسى عليه السلام :اى دانشمندان بدكردار! به مردم فرمان مى دهيد روزه بگيرند و نماز بخوانند و صدقه دهند و خود آنچه را فرمان مى دهيد انجام نمى دهيد؟ و آنچه را نمى دانيد ، درس مى دهيد ، پس چه بد فرمان مى رانيد . به گفتار و آرزو توبه و به هوا و هوس عمل مى كنيد و پاكيزه كردن پوستهايتان با چركين بودن دلهايتان به شما سودى نبخشد .

۱۹۵۴.عيسى عليه السلام :تا كى آب بر كوه مى ريزد و آن را نرم نمى كند؟ تا كى حكمت مى آموزيد و دلهايتان بر آن نرم نمى شود؟

۱۹۵۳.عنه عليه السلام :يا عُلَماءَ السَّوءِ ، تَأمُرونَ النّاسَ يَصومونَ ويُصَلّونَ ويَتَصَدَّقونَ ولا تَفعَلونَ ما تَأمُرونَ ! وتَدرُسونَ ما لا تَعلَمونَ فَيا سوءَ ما تَحكُمونَ ! تَتوبونَ بِالقَولِ والأَمانِيِّ وتَعمَلونَ بِالهَوى ! وما يُغني عَنكُم أن تُنَقّوا جُلودَكُم وقُلوبُكُم دَنِسَةٌ ^۱ .

۱۹۵۴.عنه عليه السلام :إلى كَم يَسيلُ الماءُ عَلَى الجَبَلِ لا يَلينُ؟! إلى كَم تَدرُسونَ الحِكمَةَ لا يَلينُ عَلَيها قُلوبُكُم؟! ^۲