فصل پنجم
نمونه هاى والاى دانش و حكمت
۵ / ۱
پيامبران
قرآن
«آنها كسانى اند كه كتاب و حكمت و نبوّت به آنان داديم و اگر بدان كفر ورزند ، گروهى ديگر را بر آن برگماريم كه بدان كافر نباشند» .
«چون خدا از پيامبران پيمان گرفت كه پس از آنكه به شما كتاب و حكمت دادم ، هر گاه پيامبرى آمد كه تصديق كننده آنچه با شماست بود ، حتما به او ايمان بياوريد و وى را يارى كنيد فرمود : آيا اعتراف كرديد و پيمان مرا پذيرفتيد . گفتند اعتراف كرديم . فرمود گواه باشيد و من [ نيز ] با شما از گواهانم» .
«بنده ما داود را به ياد آر . . . و به او حكمت و فصل الخطاب آموختيم» .
«ايشان آنها را به اذن خداوند هزيمت دادند و داود جالوت را كشت و خدا به او پادشاهى و حكمت داد و از آنچه مى خواست به او آموخت و هر آينه اگر دفع پاره اى از مردم به وسيله پاره اى ديگر از مردم نبود ، قطعا زمين را فساد فرا مى گرفت؛ ليكن خدا بر جهانيان دارنده فضل آشكارست» .
