۳۵۸.امام على عليه السلامـ در سفارش به پسرش ، امام حسن عليه السلامـ : چه سخن حكيمانه اى جامعتر از اينكه آنچه را براى خود مى پسندى براى مردم بپسند و آنچه را براى خود ناخوش مى دارى ، براى آنها هم ناخوش دار .
۳۵۹.شريح بن هانى :اميرمؤمنان على عليه السلام از پسرش امام حسن عليه السلامپرسيد : فرزندم! عقل چيست؟ گفت : دلت آنچه را بدان سپرده اى نگاه دارد . فرمود : دورانديشى چيست؟ گفت : چشم به راه فرصت بودن و آنچه برايت ممكن شد زود انجام دادن . فرمود : بزرگوارى چيست؟ گفت : خسارتها را بر دوش كشيدن و مكارم را بنانهادن . فرمود : گذشت چيست؟ گفت : درخواست كننده را پاسخ دادن و رسيده را بخشش كردن . فرمود : تنگ نظرى چيست؟ گفت : اينكه كم را اسراف بينى و آنچه را انفاق كردى ، تلف بپندارى . فرمود : رقّت چيست؟ گفت : كم را جستجو كردن و از ناچيز بازداشتن . فرمود : تكلّف چيست؟ گفت : چنگ زدن به آنچه تو را ايمن نمى سازد و توجه به چيزهايى كه به كار تو نمى آيد فرمود : نادانى چيست؟ گفت : پيشى جستن از فرصت فراهم نيامده و خوددارى از پاسخ؛ هرچند در موارد بسيارى سكوت ياور نيكويى است ، حتى اگر فصيح باشى .
سپس آن حضرت ـ صلوات اللّه عليه ـ به فرزندش ، حسين عليه السلام رو كرد و بدو فرمود : فرزندم! سرورى چيست؟ گفت : نيكى به خاندان و تحمل خسارتهاى ديگران . فرمود : توانگرى چيست؟ گفت : كم بودن آرزوهايت و خشنودى به آنچه تو را بسنده است . فرمود : نادارى چيست؟ گفت : طمع و نااميدى فراوان . فرمود : فرومايگى چيست؟ گفت : مرد خود را حفظ كند و ناموسش را تسليم كند . فرمود : حماقت چيست؟ گفت : دشمنى تو با اميرت و هركه بر سود و زيان تو توانايى دارد .
پس حضرت به حارث اعور رو كرد و فرمود : اى حارث! اين حكمتها را به فرزندانتان بياموزيد كه مايه فزونى خرد و دورانديشى و رأى هستند .
