۲۶۱.امام على عليه السلام :سر دانش ، فروتنى است و ديده اش ، دورى از حسد و گوشش ، فهم و زبانش ، راستى و دلش ، حسن نيّت و خردش ، شناخت اسباب امور و از ثمره هاى آن ، تقوا و دورى از هوا و پيروى حقّ و فاصله گرفتن از گناهان و دوستى برادران و گوش سپردن به دانشمندان و پذيرش از ايشان .
و از ثمره هاى آن ، انتقام نگرفتن هنگام توانايى است و زشت شمردن نزديكى به باطل و نيكو شمردن پيروى از حقّ و گفتار راست و دورى از خوشحالى غافلانه و كار پشيمان كننده .
و دانش ، بر خرد خردمند مى افزايد و براى دانشجو ، ويژگيهايى ستايش بر انگيز به ارمغان مى آورد . پس بردبار را امير و صاحب رأى و مشورت را وزير گرداند و آز را ريشه كن سازد و نيرنگ را كنار زند و بخل را بميراند و دشنام و هرزگى را مهار كند و استوارى را نزديك آورد .
ر . ك : ص ۱۲۱ «آثار حكمت» .
