۳۴۰. امام رضا عليه السلام - به نقل از پدرش عليه السلام - : مردى از امام صادق عليه السلام پرسيد : چرا قرآن ، هر چه بيشتر منتشر و مطالعه مى‏شود ، بر تازگى و طراوت آن ، افزوده مى‏گردد؟
فرمود : «چون خداوند ، آن را براى زمانى خاص و مردمى خاص ، فرو نفرستاد . بنا بر اين ، قرآن ، در هر زمانى ، نو و براى هر مردمى ، تا روز قيامت ، تازه است» .

۳۴۱. امام رضا عليه السلام : مردم نمى‏دانند و اشتباه فكر مى‏كنند . خداوند عزّ و جلّ پيامبرش را از دنيا نبُرد ، تا آن كه دين خود را كامل گردانيد و قرآن را - كه بيان هر چيزى در آن آمده است - ، بر او فرو فرستاد ؛ حلال و حرام و حدود و احكام و هر آنچه را كه مورد نياز مردم است ، به طور كامل ، در آن بيان كرد و فرمود : «ما در كتاب، چيزى را فروگذار نكرده‏ايم» . . . و هر آنچه را امّت ، بدان نياز دارند ، براى ايشان بيان فرمود . بنا بر اين ، هر كس معتقد باشد كه خداوند عزّ و جلّ دينش را كامل نكرده ، بى‏گمان ، كتاب خدا را رد كرده است و هر كس كتاب خدا را رد كند ، به او كافر است .

۳۴۲. امام رضا عليه السلام : در كتاب خدا ، راه‏نمايى و درمان است .

۳۴۰. الإمام الرضا عن أبيه عليهما السلام : إنَّ رَجُلاً سَأَلَ أبا عَبدِ اللَّهِ عليه السلام : ما بالُ القُرآنِ لا يَزدادُ عِندَ النَّشرِ وَالدِّراسَةِ إلّا غَضاضَةً؟
فَقالَ : لِأَنَّ اللَّهَ لَم يُنزِلهُ لِزَمانٍ دونَ زَمانٍ ، ولا لِناسٍ دونَ ناسٍ ، فَهُوَ في كُلِّ زَمانٍ جَديدٌ ، وعِندَ كُلِّ قَومٍ غَضٌّ ، إلى‏ يَومِ القيامَةِ .^۱

۳۴۱. الإمام الرضا عليه السلام : جَهِلَ القَومُ وخُدِعوا عَن آرائِهِم ، إنَّ اللَهَ عزّ و جلّ لَم يَقبِض نَبيَّهُ صلى اللّه عليه و آله حَتّى‏ أكمَلَ لَهُ الدّينَ ، وأنزَلَ عَلَيهِ القُرآنَ فيهِ تِبيانُ كُلِّ شَي‏ءٍ ؛ بَيَّنَ فيهِ الحَلالَ والحَرامَ ، وَالحُدودَ وَالأَحكامَ ، وجَميعَ ما يَحتاجُ إلَيهِ النّاسُ كَمَلاً ، فَقالَ عزّ و جلّ : «مَّا فَرَّطْنَا فِى الْكِتَابِ مِن شَيْ‏ءٍ»^۲ . . . وما تَرَكَ لَهُم شَيئاً يَحتاجُ إلَيهِ الاُمَّةُ إلّا بَيَّنَهُ ، فَمَن زَعَمَ أنَّ اللَّهَ عزّ و جلّ لَم يُكمِل دينَهُ فَقَد رَدَّ كِتابَ اللَّهِ ، ومَن رَدَّ كِتابَ اللَّهِ فَهُوَ كافِرٌ بِهِ .^۳

۳۴۲. الإمام الرضا عليه السلام : في كِتابِ اللَّهِ الهُدى‏ وَالشِّفاءُ .^۴