۲۰۵. امام رضا عليه السلام : مردى از يهود نزد على بن ابى طالب عليه السلام آمد و گفت: پروردگار ما از كِى بوده است؟ اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «از كى بوده است؟» را در باره چيزى مى‏گويند كه نبوده و سپس بود شده است ، در حالى كه او موجودى است بدون آن كه بود شده باشد، موجودى است بدون داشتن چگونگى، موجودى است بدون آن كه چگونه بود شده باشد . از ازل بوده و بى چون بوده و هميشه بى چون خواهد بود، پيش از پيش بوده و پيش نداشته و پايان را نزد خود قرار داده است . پس او پايانِ هر پايانى است.

۲۰۵. الإمام الرضا عليه السلام : جاءَ رَجُلٌ يَهودِيٌّ إلى‏ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام ، قالَ لهُ : مَتى‏ كانَ رَبُّنا؟
فَقالَ عليه السلام : إنَّما يُقالُ : «مَتى‏ كانَ؟» لِشَي‏ءٍ لَم يَكُن فَكانَ! هُوَ كائِنٌ بِلا كَينونَةٍ ، كائِنٌ بِلا كَيفٍ يَكونُ ، كائِنٌ بِلا كَيفٍ كانَ ، كانَ لَم يَزَل بِلا كَيفٍ يَكونُ ، لا يَزالُ بِلا كَيفٍ ، كانَ قَبلَ القَبلِ بِلا قَبلٍ ، قَد أجمَعَ الغَايَةَ عِندَهُ ؛ فَهُوَ غَايَةُ كُلِّ غَايَةٍ .^۱