۸۳. امام رضا عليه السلام : از طريق صفات خداوند عزّ و جلّ به او راه برده مى‏شود، از ره‏گذر نام‏هايش درك مى‏گردد و به وسيله آفريدگانش به وجود او پى برده مى‏شود.

۸۴. امام رضا عليه السلام - در باره سخن خداى متعال: «و هر كس در اين دنيا نابينا باشد، در آخرت نيز نابيناست و گم‏راه‏تر» - : يعنى نابينا از [ديدن ]حقايق موجود.

۸۵. امام رضا عليه السلام : بدان كه خداى يگانه‏اى كه هستى‏اش بى اندازه و حدّ است ، مخلوقى را آفريد كه داراى حدّ و اندازه است، و آنچه را كه آفريد ، دو چيز بود: اندازه و شى‏ء داراى اندازه ... و چيزى را كه تنها و متّكى به خود باشد و به غير خود ، اتّكا نداشته باشد، نيافريد تا هر كس را كه بخواهد، به خود و اثبات وجود خويش، ره‏نمون گردد . خداى - تبارك و تعالى - ، يگانه و يكتاست. دومى با او نيست تا بر پايش بدارد و يارى‏اش كند و نگهش دارد؛ ولى آفريدگان، برخى، برخى ديگر را، به اذن و خواست خدا ، نگاه مى‏دارند.

۸۶. التوحيد- به نقل از حسين بن خالد - : مردى بر امام رضا عليه السلام در آمد و گفت: اى پسر پيامبر خدا! دليل بر حدوث جهان چيست؟
فرمود: «تو نبودى و سپس بود شدى، و خوب مى‏دانى كه نه تو خود، خويشتن را پديد آورده اى و نه كسى همانند تو، تو را پديد آورده است».

۸۳. الإمام الرضا عليه السلام : يُدَلُّ عَلَى اللَّه عزّ و جلّ بِصِفاتِهِ ، ويُدرَكُ بِأَسمائِهِ ، ويُستَدَلُّ عَلَيهِ بِخَلقِهِ .^۱

۸۴. الإمام الرضا عليه السلام - في قَولِهِ تَعالى : «وَ مَن كَانَ فِى هَذِهِ أَعْمَى‏ فَهُوَ فِى الْأَخِرَةِ أَعْمَى‏ وَ أَضَلُّ سَبِيلاً»^۲- : يَعني أعمى‏ عَنِ الحَقائِقِ المَوجودَةِ .^۳

۸۵. الإمام الرضا عليه السلام : وَاعلَم أنَّ الواحِدَ الَّذي هُوَ قائِمٌ بِغَيرِ تَقديرٍ ولا تَحديدٍ خَلَقَ خَلقاً مُقَدَّراً بِتَحديدٍ وتَقديرٍ ، وكانَ الَّذي خَلَقَ خَلقَينِ اثنَينِ : التَّقديرَ وَالمُقَدَّرَ . . . ولَم يَخلُق شَيئاً فَرداً قائِماً بِنَفسِه دونَ غَيرِهِ ؛ لِلَّذي أرادَ مِنَ الدَّلالَةِ عَلى نَفسِهِ ، وإثباتِ وُجودِهِ ، وَاللَّهُ - تَبارَكَ وتَعالى - فَردٌ واحِدٌ لا ثانيَ مَعَهُ يُقيمُهُ ، ولا يَعضُدُهُ ولا يُمسِكُهُ ، وَالخَلقُ يُمسِكُ بَعضُهُ بَعضاً بِإِذنِ اللَّهِ ومَشيئَتِهِ .^۴

۸۶. التوحيد عن الحسين بن خالد عن الإمام الرضا عليه السلام : أنَّهُ دَخَل عَلَيهِ رَجُلٌ ، فَقالَ لَهُ : يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ، مَا الدَّليلُ عَلى حَدَثِ العالَمِ؟
قالَ : أنتَ لَم تَكُن ثُمَّ كُنتَ ، وقَد عَلِمتَ أنَّكَ لَم تُكَوِّن نَفسَكَ ، ولا كَوَّنَكَ مَن هُوَ مِثلُكَ .^۵

راجع :موسوعة العقائد الإسلاميّة : ج ۳ ص ۵۵ (توضيح حول فطرة معرفة اللَّه) .