الملحقات

الملحق رقم ۱

اين معنا ظاهر است كه مدار قدماى ما بر كتاب هايى بوده است كه ثقات اصحاب ائمه معصومين ـ صلوات اللّه عليهم ـ از حضرات ، روايت كرده بودند وليكن ، چون هر روز آنچه مى شنيدند ، در كتاب خود مى نوشتند و آن كتب نزد علما مضبوط بود ، وليكن اخبار آنها منتشر بود ، جمعى ديگر از فضلاى اصحاب ائمه ـ صلوات اللّه عليهم ـ مثل محمّد بن ابى عمير و صفوان بن يحيى و حمّاد بن عيسى و بزنطى ، آن كتب را مرتب ساخته ، كتاب ها تصنيف نمودند به ترتيب كتب فقهى ، و روايات مثل زراره و محمّد بن مسلم و بريد و فضيل و ليث و امثال ايشان را در كتب خود ، نقل مى نمودند .
معاصران ايشان ، ملاحظه اصول با فروع مى نمودند ، هر كتابى كه اصلاً غلط در آن نبود و روات آنها در نهايت عدالت و فضيلت بودند ، بلكه مدايح ايشان و كتاب هاى ايشان را از حضرات شنيده بودند ، از ميان چندين هزار كتاب ، چهار صد كتاب را اعتبار نمودند و اجماع بر عمل به اين كتب ، واقع شد .