دیگر، کمتر به مشکلات و بیماری‌های جنسی مبتلا هستند. حداقل درباره سلامت جنسی و باروری جوانان منطقه خاور می‌توان گفت چنین نیست. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت۱ (۱۹۹۸، به نقل از: اتحادیه بین‌المللی تنظیم خانواده،۲ ۲۰۰۳)، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی، سازمان‌های غیردولتی و دولت‌های محلی، نسبت به گروه جوانان به عنوان قشر مهمی از جامعه توجه در خور شأن نداشته‌اند؛ توجهی که باید در تمامی سطوح (اجتماعی، بهداشتی و آموزشی) وجود داشته باشد. همچنین، هنوز شاخص تأییدشده‌ای در پاسخ به نیازهای این قشر، در زمینه سلامت جنسی و باروری، چه در زنان و چه مردان، در منطقه شرق مدیترانه تعیین نشده است.
هنوز داده‌ها و مطالعات در روش‌های اطلاع‌رسانی به جوانان و نوجوانان درباره سلامت روابط جنسی و بیماری‌های مربوط به آن و ترویج رفتارهای بهداشتی کافی، جدی نیست و اغلب در کشورهای منطقه خاورمیانه چنین برنامه‌هایی در دسترس نیست. از این‌رو در اغلب کشورهای منطقه، طراحی برنامه‌هایی که هم به نیازهای جوانان پاسخ دهد و هم بهداشت جنسی و باروری آنان در آن لحاظ شده باشد، با مشکل مواجه است. با توجه به این واقعیت، اتحادیه بین‌المللی تنظیم خانواده (۲۰۰۳) در چارچوب برنامه‌ریزی راهبردی برای نوجوانان،۳ دشواری‌های اساسی را در زمینه بهداشت جنسی و باروری جوانان مطرح کرده که به شرح زیر است:
۱. جوانان معمولاً در گروه‌های ناهمگنی قرار دارند که بر اساس ظرفیت‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی‌شان از نظر نیازهای جنسی متفاوت‌اند؛
۲. زنان جوان با محدودیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی‌ای مواجه‌اند که بر سلامت جنسی و باروری آنها به شکل موازی تأثیر می‌گذارد؛
۳. موضوع سلامت جنسی و باروری نوجوانان و جوانان در جدول گسترش توسعه
