۶. سلامت رفتار جنسی
نظام جاری در عالم وجود، بقای نوع انسان را خواسته که البته از طریق بقای افراد تأمین می‌شود. بنا بر اراده خداوند، تا زمانی که او بخواهد آدمی باید در روی زمین بماند و نسلش منقرض نشود. برای تضمین و تأمین این غرض ساختمان بشر را مجهز به جهاز تناسلی کرده است تا انسان جدید به وجود آید و جانشین دو انسان قبلی شود؛ و به این وسیله سلسله نسل این نوع بدون تعطیل و انقطاع ادامه حیات دهد. صرف داشتن دستگاه تناسلی برای جنس نر و ماده کافی نیست تا آن هدف محقق شود؛ نیرویی لازم است تا این دو دستگاه را به کار بیندازد و به خدمت بگیرد. از این‌رو نیرویی به نام شهوت در دو طرف به ودیعه سپرده شده تا هر یک به دیگری متمایل گردد و ازدواج انجام شود. البته می‌بینیم که همه مردم به دلایلی به این هدف نمی‌رسند؛ یعنی غرض خلقت به طور غالبی به نتیجه منتهی می‌شود نه به صورت مطلق. اما به هر حال غرض کلی نظام آفرینش انسان محقق می‌گردد.
بنابراین، مجهزبودن انسان به مجموعه‌ای از این استعدادها، که آن را غریزه جنسی می‌نامیم، آدمی را دعوت می‌کند به اینکه برای به‌دست‌آوردن فرزند، از طریق شهوت، به ازدواج اقدام کند. از سوی دیگر، عقلی که در او به ودیعه سپرده شده، دعوت دیگری اضافه بر دعوت جهاز تناسلی دارد، و آن این است که انسان را می‌خواند به اینکه خود را از فحشا، که مایه فساد سعادت زندگی او و ویرانگر اساس خانواده و قاطع نسل است، حفظ کند. این دو مصلحت، یعنی مصلحت تولید نسل و مصلحت ایمنی از انحرافات جنسی، ملاک و معیاری غالبی است که زیربنای ازدواج را در اسلام تشکیل می‌دهد (طباطبایی، ۱۴۱۷: ۴/۲۷۰).
تاریخ زندگی بشر نشان داده است مصالح احکام تکوینی و تشریعی همیشه و همه جا، به طور کامل ظهور پیدا نمی‌کند؛ به‌ویژه زندگی جنسی بشر به دلیل وجود انگیزه اولیه لذت‌جویی مبتلا به انحراف بوده است. گاه دیده می‌شود که عقل ابداً یارای مهار شهوت را ندارد. امروزه انحرافات جنسی چنان رشد کرده است که در سیاست‌گذاری‌های اعتقادی، اقتصادی، نظامی و گاه سیاسی هم وارد شده است. به شکلی متناقض، نمایش موضوعات جنسی در فرهنگ آمریکا، که بیشتر جنبه انتفاعی پیدا کرده است، برای جوانان شعار «سکس، عشق و لذت آزاد» را ترویج می‌کند؛ در حالی که ضرورت سلامت جنسی جوانان
