زناکار می‌گردد»۱ (همان: ۵/۵۰۰). سازوکار مراقبت عفیفانه در ارتباط جنسی همسران به این است که از نبودن کودکان یا اشخاص دیگر در محل اطمینان حاصل شود، درب اتاق کاملاً بسته، و پنجره‌ها با پرده پوشیده باشد و حتی در خصوص انتقال صدای زن و مرد به بیرون از اتاق مراقبت شود۲ (همان).
این مراقبت زمانی کامل می‌شود که حتی والدین راجع به نوزاد شیرخواره هم حساس باشند. از حضرت علی علیه السلام نقل شده است که پیامبر صلی الله علیه و اله نهی کرد از اینکه مرد در حالی با زنش آمیزش کند که کودکی در گهواره به آنان بنگرد۳ (راوندی کاشانی، بی‌تا: ۱۴). تبیین این نهی در حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که در برابر دیدگان کودکان، با زنان خود رفتار جنسی نداشته باشید که این کار موجب زناکارشدن کودکان خواهد شد۴ (کلینی، ۱۴۰۷: ۵/۴۹۹)؛ زیرا غریزه جنسی در تمامی مراحل رشد و تحول آدمی حضور دارد، اگرچه در دوره‌های اولیه رشد فعال نیست؛ به اضافه، یادگیری ناهشیار همواره می‌تواند زمینه فعالیت زودرس و نابهنجار میل جنسی را فراهم کند.
از نظر علمی، کودکان از همان نوباوگی به حالات هیجانی چهره حساس هستند. نوباوگان می‌توانند جلوه‌های هیجانی مجزایی را نشان دهند که با جلوه‌های هیجانی والدین شباهت نزدیکی دارد (برک، ۱۳۹۰). کودکی که به چهره‌های متفاوت، پاسخ هیجانی متفاوت می‌دهد چه‌بسا در برابر حالات متفاوت والدین خود هنگام ارتباط جنسی نیز حساس باشد. به موازات رشد کودک، شناخت و پاسخ او در برابر این حالات حساس‌تر و قوی‌تر می‌شود. عاقلانه این است که احتمال مواجهه آنان با صحنه‌های ارتباط جنسی دیگران کاهش پیدا کند. بر این اساس،
1.. «عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَینِ بْنِ زَیدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله وَالَّذِی نَفْسِی بِیدِهِ لَوْ أَنَّ رَجُلًا غَشِی امْرَأَتَهُ وَ فِی الْبَیتِ صَبِی مُسْتَیقِظٌ یرَاهُمَا وَ یسْمَعُ کلَامَهُمَا وَ نَفَسَهُمَا مَا أَفْلَحَ أَبَداً إِذَا کانَ غُلَاماً کانَ زَانِیاً أَوْ جَارِیةً کانَتْ زَانِیةً».
2.. «وَ کانَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ علیه السلام إِذَا أَرَادَ أَنْ یغْشَی أَهْلَهُ أَغْلَقَ الْبَابَ وَ أَرْخَی السُّتُورَ وَ أَخْرَجَ الْخَدَمَ».
3.. «قَالَ جَعْفَرٌ الصَّادِقُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِی علیه السلام قَالَ نَهَی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله أَنْ یجَامِعَ الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ وَالصَّبِی فِی الْمَهْدِ ینْظُرُ إِلَیهِمَا».
4.. «عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجَوْهَرِی عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنِ ابْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یقُولُ لَا یجَامِعِ الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ وَ لا جَارِیتَهُ وَ فِی الْبَیتِ صَبِی فَإِنَّ ذَلِک مِمَّا یورِثُ الزِّنَا».
