فصل چهارم:
الگوی تنظیم رفتار جنسی در منابع اسلامی
درآمد
انسان در روابط اجتماعی خود همچون خصیصه‌های دیگرش، در فرآیند رشد و تحول به کمال می‌رسد. اولین نهاد ارتباطی که بدان وارد می‌شود خانواده است. برای این منظور، هر یک از زن و مرد به جهاز جنسی مجهز شده‌اند که خودْ قوی‌ترین عامل برای ترغیب بشر به اجتماع خانوادگی است (طباطبایی، ۱۳۷۴: ۴/۱۴۵). ارتباط زن و مرد به همین دلیل پدیدار می‌شود که با میل جنسی به سوی یکدیگر کشیده شوند و ازدواج کنند؛ چراکه اگر نیروی شهوت و لذت آن نبود و فقط اهداف طبیعی ازدواج (مانند فرزندآوری) در میان بود، بعید نبود زن‌ها و مردان در این مسئله مهم سستی و تنبلی کنند۱ (مجلسی، ۱۴۰۳: ۳/۷۹).
به هر حال، نظام روانی‌بدنی جنسی در انسان از همان دوران کودکی و طفولیت رشد و تحول خود را شروع می‌کند تا برای ازدواج آماده شود. اگرچه رفتارهای بارز جنسی در کودکی دیده نمی‌شود، نشانه‌های تحول و رشد میل جنسی در دوره‌های مختلف کودکی وجود دارد (نک.: آقامحمدیان و حسینی، ۱۳۸۶). به‌ویژه در دوره نوجوانی که میل جنسی شکوفا می‌شود و معمولاً به دلیل مشکلات ازدواج امکان ارضای این میل وجود ندارد، کار بر
