1.. «عَنْ زَیدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله یا زَیدُ تَزَوَّجْتَ؟ قَالَ قُلْتُ لَا. قَالَ تَزَوَّجْ تَسْتَعِفَّ مَعَ عِفَّتِک» (صدوق، ۱۳۶۲: ۱/۳۱۶)؛ «وَ إِنَ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و اله نَظَرَ إِلی جُوَیبِرٍ ذَاتَ یوْمٍ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ لَهُ وَ رِقَّةٍ عَلَیهِ، فَقَالَ لَهُ: یا جُوَیبِرُ، لَوْ تَزَوَّجْتَ امْرَأَةً فَعَفَفْتَ بِهَا فَرْجَک، وَ أَعَانَتْک عَلی دُنْیاک وَ آخِرَتِک» (کلینی، ۱۴۰۷: ۵/۳۴۰)؛ «عَنِ الْمُخْتَارِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُخْتَارِ وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَلَوِی جَمِیعاً عَنِ الْفَتْحِ بْنِ یزِیدَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام عَنِ الْمُتْعَةِ فَقَالَ هِی حَلَالٌ مُبَاحٌ مُطْلَقٌ لِمَنْ لَمْ یغْنِهِ اللَّهُ بِالتَّزْوِیجِ فَلْیسْتَعْفِفْ بِالْمُتْعَةِ فَإِنِ اسْتَغْنَی عَنْهَا بِالتَّزْوِیجِ فَهِی مُبَاحٌ لَهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا» (همان: ۵/۴۵۲).

2.. «عن رسول الله صلی الله علیه و اله: ثَلاثَةٌ کلُّهُم حَقٌّ عَلی اللّهِ عَونُهُ: الغازی فی سَبیلِ اللّهِ، والمُکاتِبُ الّذی یریدُ الأداءَ، والنّاکحُ الّذی یریدُ التَّعَفُّفَ» (سنن ابن ماجة، ۲/۸۴۱، ۲۵۱۸ به نقل از: محمدی ری‌شهری، ۱۳۷۷: ۷/۴۴۸؛ پاینده، ۱۳۸۲: ۴۰۱).

1.. در روایت آمده است: ... وَ مَنْ لَمْ یسْتَطِعْ فَلْیدْمِنِ الصَّوْمَ فَإِنَّ [الصَّوْمَ] لَهُ وِجَاء. واژۀ «وجاء» به معنی این است که بیضه‌های جنس نر را چنان بکوبند که میل به انجام رفتارهای جنسی در او از بین برود به گونه‌ای که به مانند فرد خصی (خواجه) شود (ابن‌اثیر جزری، ۱۳۶۷: ۵/۱۵۲).

2.. این مطلب از اصطلاح «وجاء» استفاده می‌شود.