خداوند هزينه كرده، به مراتب، بيش از آنچه هزينه كرده، در زندگى ابدى به او باز مى گردانَد :
«مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَ لَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنـبُلَةٍ مِّاْئَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَـعِفُ لِمَن يَشَآءُ وَاللَّهُ وَ سِعٌ عَلِيمٌ» . ^۱ مَثَل [ صدقاتِ ] كسانى كه اموالِ خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند دانه اى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه اى، صد دانه باشد. و خداوند براى هر كس كه بخواهد، [ آن را ] چند برابر مى كند، و خداوند، گشايشگرِ داناست.
امّا از آن جا كه خداوند متعال، بى نياز مطلق است ، هزينه كردن در راه خدا در واقع، به معناى هزينه كردن در جهت منافع ديگران و مشاركت در خدمات اجتماعى براى جلب رضاى حق تعالى است .
بنا بر اين ، مقتضاى آيات و روايات فصل دوم كتاب «اصلاح الگوى مصرف»، اين است كه شخص مسلمان ، در صورت امكان بايد درآمد خود را به سه بخش تقسيم كند: بخشى را صرف نيازهاى شخصى و رفاه خانواده خود كند ، بخشى را به پس انداز اختصاص دهد ، آن هم پس اندازها در جهت سرمايه گذارى توليدى و تجارى، و بخشى را صرف كمك به نيازمندان و خدمات اجتماعى نمايد .
البته همه اين موارد، ضوابط و بايدها و نبايدهايى دارند كه به آنها اشاره خواهد شد .

اقدام اين افراد از نظر اسلام، آن قدر اهميت دارد كه در قرآن، در رديف ايمان آورندگان به غيب و نمازگزاران ، شمرده شده است :
«الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَـهُمْ يُنفِقُونَ ؛ ^۱ [پرهيزگاران اينان اند:] كسانى كه به غيبْ ايمان دارند و نماز را بر پا مى كنند و از آنچه روزى شان كرده ايم ، انفاق مى كنند» .
در روايات اسلامى، مكرّر تأكيد شده كه اين بخش از هزينه ها، در واقع، موجب باقى ماندن مال و ذخيره سازى آن براى جهان پس از مرگ انسان است .
در روايتى آمده كه گوسفندى را در خانه پيامبر صلى الله عليه و آله ذبح كردند و گوشت آن را به ديگران دادند . پيامبر صلى الله عليه و آله از عايشه پرسيد : «چيزى از آن مانده است؟».
وى پاسخ داد : چيزى جز كتف (سردست) آن، باقى نمانده است .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود :
بَقِىَ كُلُّها غَيرَ كَتِفِها . ^۲ بجز سردستش ، همه آن، باقى مانده است!
اين روايت، به اين نكته اشاره دارد كه آنچه براى خداوند، به ديگران داده شده، براى جهان پس از مرگْ باقى مى مانَد و آنچه در راه مصارف شخصى هزينه شده، فانى مى گردد .
خداوند متعال، وعده داده است كه پاداش آنچه را انسان براى