الگوى مصرف اسلامى را رعايت مى كرد ، اشاره مى فرمايد . ^۱
بديهى است كه آينده نگرى و پس انداز در سطح كلان براى تأمين نيازهاى جامعه، از اهميت دوچندانى برخوردار است و با آينده نگرى فردى، قابل مقايسه نيست . نمونه قرآنى آن نيز ، آينده نگرى حضرت يوسف عليه السلام در ذخيره گندم براى تأمين نيازهاى آينده مردم است .

۴ . سرمايه گذارى در توليد و تجارت

نكته بسيار مهم و قابل توجّه، اين است كه ، توصيه رواياتْ در تخصيص بخشى از درآمد به پس انداز، اين نيست كه پول، به صورت نقدى پس انداز شود ؛ بلكه با تأكيد به اصلاح و ساماندهى مال و بهره ورى از آن ، مردم، به سرمايه گذارى در زمينه هاى مختلف توليدى و تجارى، تشويق شده اند ^۲ تا آن جا كه ساماندهى ثروت، بخشى از ايمانْ شمرده شده است :
إصلاحُ المالِ مِنَ الإيمانِ . ^۳ نگاهدارى نيكو از مال، نشانه ايمان است .

۵ . مشاركت اجتماعى

يكى از موارد تخصيص درآمد ـ كه قرآن و احاديث اسلامى، بر آن تأكيد دارند ـ ، هزينه كردن در راه خداوند متعال است . ^۴

أرضاكُم عِندَ اللّهِ أسبَغُكُم عَلى عِيالِهِ . ^۱ خشنودترين شما نزد خداوند ، كسى است كه خانواده خود را بيشتر در رفاه قرار بدهد .
در روايتى ديگر نيز ، امام رضا عليه السلام مى فرمايد :
صاحِبُ النِّعمَةِ يَجِبُ عَلَيهِ التَّوسِعَةُ عَلى عِيالِهِ . ^۲ بر آن كه از نعمتْ برخوردار است ، واجب است كه بر خانواده اش گشاده دستى كند .

۳ . پس انداز

آينده نگرى، ايجاب مى كند كه انسان، همه درآمد خود را يك جا مصرف نكند ؛ بلكه آينده خود را نيز در نظر بگيرد و براى تأمين آرامش خاطر خود ، در صورت امكان ، بخشى از درآمدش را پس انداز كند . در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده كه مى فرمايد :
إنَّ النَّفسَ إذا أحرَزَت قوتَهَا استَقَرَّت . ^۳ آدمى ، هر گاه وسايل زندگى اش به قدر نيازْ فراهم باشد ، روانش آسايش مى يابد .
همچنين در موردى ديگر ، آن حضرت، در پاسخ گروهى از صوفيان ـ كه زهد اسلامى را تحريف كرده بودند ـ ، به پس انداز سلمان رضى الله عنه ، براى زندگى ساليانه خود، به عنوان يك زاهد نمونه اى كه