۱۳۸.تفسير العيّاشىـ به نقل از ابو بصير ـ :از امام صادق عليه السلام از آيه «و هيچ گونه ولخرجى مكن» سؤال كردم . امام عليه السلام فرمود : «اين كه انسان ، اموال خود را آن قدر بذل و بخشش كند كه خود تهى دست شود» .
گفتم : پس در مال حلال نيز ولخرجى و تبذير هست؟
فرمود : «آرى» .
۱۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه ريخت و پاش كند ، خداوند ، او را به فقر ، دچار مى گردانَد .
۱۴۰.امام على عليه السلام :فراوان اسراف كردن ، ويرانى به دنبال دارد .
۱۴۱.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به وى ـ :سه چيز را پايدارى نباشد: مال در دستِ ريخت و پاش كننده ، پاره ابرِ تابستانى ، و خشمِ عاشق .
۱۴۲.امام على عليه السلام :عار سخاوتمندى ، اسراف است .
۱۴۳.امام على عليه السلام :زشت ترين بخشش ، اسراف است .
۱۴۴.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به وى ـ- :تفاوت ميان دست و دل بازى وريخت و پاش ، اين است : دست و دل باز ، از چيزى مى بخشد كه قدرش را مى داند ، ميزانِ دلبستگى به آن را مى شناسد ، و آن را در جاى صحيحْ مصرف مى كند و بخشش و دَهشِ وى ، بالنده و پاك است ؛ وَ[لى] ريخت و پاش كننده ، چيزى را مى بخشد كه قدر دلبستگى به آن را نمى داند ، حق ميانه روى در آن را نمى شناسد ، و ميزان احسانى را كه مى كند ، ارزيابى نمى كند . و او را بدين كار ، وسوسه اى از وسوسه هايش مى كشانَد و مى خواهد تا وى را فراوان ستايش كنند . [پس ]ميان اين دو ، فاصله بسيار است .
