«و براى او شريكى در فرمان روايى نبوده است» .
«و از آن مالى كه خداوند به شما داده است، به ايشان بدهيد [ تا تدريجاً خود را آزاد كنند ]» .
حديث :
۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در مقام توصيف خداى پاك و متعال ـ :و [خدا] مالك آن چيزى است كه بندگان را مالك آن كرده است.
۴.امام على عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه معناى: «لاحول ولا قوّة إلّا باللّه » چيست؟ ـ- :ما با خداوند [و در عرض او]، مالك چيزى نيستيم و چيزى نداريم ، جز آنچه او به ما داده است . پس هر گاه ما را مالك چيزى كرد كه خود بِدان مالك تر از ماست، تكليفى بر عهده مان گذاشته است و هر گاه آن را از ما گرفت، تكليف خود را از ما برداشته است.
۵.جامع الأخبار:خداى متعال فرمود: «همه دارايى ها مالِ من است و نيازمندان ، نانخوران من و ثروتمندان ، كارگزاران من هستند . پس كسى كه در مورد دارايى من، نسبت به اهل خانه من دريغ كند، او را وارد آتش خواهم كرد و باكى ندارم».
۶.امام صادق عليه السلام :همه دارايى ها ، دارايىِ خداى عز و جل است . آن را نزد بندگانش امانت نهاده است و به آنها فرمان داده كه با ميانه روى، از آن بخورند و با ميانه روى، از آن بياشامند و با ميانه روى، از آن بپوشند و با ميانه روى، با آن ازدواج كنند و با ميانه روى، به آن [ بر مركب ] سوار شوند و غير از اين نيازها [هرچه اضافه بمانَد] را به مؤمنانِ نيازمند برگردانند . پس كسى كه از اين فرمان تجاوز كند، خوردن و آشاميدن و پوشيدن و وصلت كردن و سوارى گرفتن از طريق اين دارايى ها، براى او حرام خواهد بود.
