اين سخن، بدين معناست كه اگر امكانات مورد نياز انسان در زندگى ، تأمين نباشد، از نظر روحى و جسمى، با مشكل روبه رو مى شود ؛ امّا وقتى نيازهاى او تأمين شود، احساس آرامش روانى مى كند و از نظر جسمى هم نيرومند مى گردد .
پيشوايان الهى ، شخصا از قدرت روحى خارق العاده اى برخوردار بودند كه كمبودهاى مادى، آنها را تحت تأثير قرار نمى داد؛ ولى همسر و يا ديگر اعضاى خانواده آنها ـ كه از اين قدرت روانى برخوردار نبودند ـ نمى توانستند مانند آنها باشند .
همچنين گزارش كتاب شريف الكافى، از خانه مزّين همسر امام باقر عليه السلام ۱ نيز نشانگر اين معناست كه هر چند اهل بيت عليهم السلام در زندگى شخصى، فقر اختيارى را برگزيده بودند ، امّا هيچ گاه همسر و خانواده خود را در تنگنا و سختى قرار نمى دادند .
۴ . آراستگى همراه با ساده زيستى
پيشوايان الهى، به موجب روايت : «إنَّ اللّهَ جَميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ»،۲
در عين ساده زيستى ، از نظر ظاهرى، كاملاً آراسته بودند . البته آراستگى آنان، شبيه آرايش اسرافكاران و مستكبران نبود ؛ ولى آنان از نظر رنگ لباس ، پاكيزگى و معطر بودن ، براى مخاطبان ، جذابيتى خاص داشتند . در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است :
