سخنی در باره مراتب روزهدارى
روزه، از نظر مراتب و زاویه نقشی که در تکامل انسان دارد، به سه دسته تقسیم مىشود که علمای اخلاق و سیر و سلوک، آنها را روزه عوام، روزه خواص و روزه خواصّ خواص، نامیدهاند. و اینک، توضیحی کوتاه از آنها:
درجه اوّل. روزه همگان
درجه نخست روزه، روزه‌ای است که همه روزه‌داران از آن برخوردارند که با پرهیز از مفطِرات آن ـ با شرحی که در کتابهای فقهی آمده است ـ به دست می‌آید. این مرتبه از روزه، آسانترین و پایینترین مرتبه روزه است. این حدیثِ نقل شده از پیامبر صلّی الله علیه و آله به این مرتبه از روزه‌داری اشاره دارد.
۰.إنَّ أیسَرَ مَا افتَرَضَ اللّهُ تَعالی عَلَی الصّائِمِ فی صِیامِه، تَرکُ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ.۱
۰.آسانترین چیزی که خدای متعال بر روزهدار در روزهدارىاش واجب ساخته است، نخوردن و نیاشامیدن است.
درجه دوم. روزه خواص
در این درجه از روزه‌داری، روزهدار، تنها به پرهیز از مفطِرات روزه، بسنده نمىکند؛ بلکه از همه حرامهای الهی پرهیز مىنماید. از این رو، اجتناب از
