۶ / ۱۱ ـ ۱۲
مناجات متوسّلان
۳۶۳.امام زین العابدین علیه السّلام: به نام خداوند مهرگستر مهربان. معبود من! وسیله‌ای جز توجّه مهرآمیزت، برای توسّل به تو ندارم و جز توجّهات رحیمانهات و شفاعت پیامبرت، پیامبر رحمت و نجات دهنده امّت از اندوههای گره خورده، دستاویزی به سوی تو ندارم. پس آن دو را وسیله نِیلم به آمرزشت و سببی برای رسیدنم به خشنودیات قرار ده، که بار امیدم در حریم کَرَمت فرود آمده و طمعم در آستان بخششت، بار افکنده است. پس، آرزویم در بارهات را محقّق کن و پایان کارم را ختم به خیر گردان و مرا در جرگه آن دسته از برگزیدگانت قرار ده که در وسط بهشتت فرودشان می‌آوری و در خانه بزرگوارىات جایشان میدهی و در روز دیدارت، دیدهشان را با نگریستن به خودت روشن میکنی و جایگاه‌های راستی را در کنار خویش بدیشان میرسانی.
ای کسی که واردشوندگان، بر کریمتر از او وارد نمی‌شوند و قصد کنندگان، مهربانتر از او نمی‌یابند! ای بهترین کسی که در تنهایی، با او خلوت می‌کنند و ای مهربانترین کسی که آواره به او پناه می‌آورد! دستانم را به سوی عفو گستردهات دراز کرده و به دامان کَرَمت چنگ زده‌ام. پس مرا محروم بر مگردان و به زیان و خسران، دچارم مکن، ای شنوای دعا!
