مىگردند. این دسته از آسیبها، «مکروهات اعتکاف» اند که ضمن آداب اعتکاف خواهند آمد.
شاید حکمت این که در متن احادیث،۱ محرّمات و مکروهات اعتکاف در کنار هم آمدهاند، این باشد که هر چند انجام مکروهات از نظر شرعی، موجب بطلان اعتکاف نمىشود، ولی به هر حال، به حقیقت اعتکاف ـ که زمینهساز فارغ شدن برای یاد خدا است ـ، آسیب مىرسانند و معتکف را از برکات اعتکاف کامل، بىبهره مىسازد
و اینک، توضیحی کوتاه در باره دسته اوّل از آسیبهای اعتکاف که از ارکان این عبادت شمرده مىشود:
محرّمات اعتکاف
محرّمات اعتکاف را به دو دسته مىتوان تقسیم کرد:
الف ـ محرّمات خاص
مقصود از محرّمات خاص، اموری هستند که تنها برای معتکف، گناه شمرده مىشوند؛ ولی برای غیر معتکف، نه تنها حرام نیستند، بلکه ممکن است مستحب و حتّی گاهی واجب باشند.
محرّماتی که به اعتکاف اختصاص دارند عبارت اند از:
یک. بهرهگیری از بوی خوش
بهرهگیری از بوی خوش برای معتکف جایز نیست. بنا بر این، کسانی که فاقد حسّ بویایی هستند و لذّتی از بوی خوش نمىبرند، استفاده آنان از عطر مانعی ندارد.۲