205
فرهنگ‌نامه اعتکاف

۶ / ۱۰

دعاهای عمومی ماه رجب

۳۴۱.الإقبالـ به نقل از ابو سعید خُدری ـ: پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: «آگاه باشید که رجب، ماه خدا و بدون غوغای جنگ است» و فضیلت روزه آن و پاداش روزه داشتن روزهای آن را بیان نمود و سپس در پایان سخنش، در پاسخ این که: اگر کسی نتوانست روزه بگیرد، چه کند تا به این پاداش‏ها برسد؟ فرمود: «در هر روز ماه رجب تا پایان آن، خدای متعال را با این ذکر، صد مرتبه تسبیح کند: "منزّه است معبود جلیل! منزّه است کسی که جز تنزیه او، روا نیست! منزّه است آن که عزیزترین و بزرگوارترین است! منزّه است آن که جامه عزّت به تن نموده و شایسته آن است"».

۳۴۲.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: هر کس در هر شب از ماه رجب، شصت رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت آن، یک مرتبه سوره حمد و سه مرتبه سوره کافرون و یک مرتبه سوره توحید بخواند و چون سلام آن دو رکعت را بدهد، دستانش را بالا ببرد و بگوید: «معبودی جز خدای یگانه بی‌شریک نیست، فرمان‌روایی و ستایش، از آنِ اوست. زنده می‏کند
و می‏میراند و او زنده‌ای نامیراست. خیر به دست اوست و او بر هر کاری تواناست و کار به او می‏انجامد و نیرو و توانی جز به خداوند والای بزرگ نیست. خدایا! بر محمّد، پیامبر امّی و خاندانش درود فرست» و دستانش را به صورتش بکشد، خداوند سبحان، دعایش را مستجاب می‏کند و پاداش شصت حج و شصت عمره به او عطا می‏نماید.


فرهنگ‌نامه اعتکاف
204

۶ / ۱۰

الدَّعَواتُ العامَّةُ في شَهرِ رَجَبٍ

۳۴۱.الإقبال عن أبي سعيد الخدريّ: قالَ رَسولُ اللّهِ صلّی الله علیه و آله: ألا إنَّ رَجَباً شَهرُ اللّهِ الأَصَمُّ. وذَكَرَ فَضلَ صِيامِهِ وما لِصِيامِ أيّامِهِ مِنَ الثَّوابِ. ثُمَّ قالَ في آخِرِهِ: قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، فَمَن لَم يَقدِر عَلیٰ هٰذِهِ الصِّفَةِ يَصنَعُ ماذا لِيَنالَ ما وَصَفتَ؟ قالَ: يُسَبِّحُ اللّهَ تَعالیٰ في كُلِّ يَومٍ مِن رَجَبٍ إلیٰ تَمامِ ثَلاثينَ يَوماً بِهٰذَا التَّسبيحِ مِئَةَ مَرَّةٍ:
سُبحانَ الإِلٰهِ الجَليلِ، سُبحانَ مَن لا يَنبَغِي التَّسبيحُ إلّا لَهُ، سُبحانَ الأَعَزِّ الأَكرَمِ، سُبحانَ مَن لَبِسَ العِزَّ وهُوَ لَهُ أهلٌ.۱

۳۴۲.رسول اللّه‏ صلّی الله علیه و آله: مَن صَلّیٰ في رَجَبٍ سِتّينَ رَكعَةً؛ في كُلِّ لَيلَةٍ مِنهُ رَكعَتَينِ، يَقرَأُ في كُلِّ رَكعَةٍ مِنهُما فاتِحَةَ الكِتابِ مَرَّةً، و «قُل يا أيُّهَا الكافِرونَ» ثَلاثَ مَرّاتٍ، و «قُل هُوَ اللّهُ أحَدٌ» مَرَّةً، فَإِذا سَلَّمَ مِنهُما رَفَعَ يَدَيهِ وقالَ:
لا إلٰه إلّاَ اللّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ المُلكُ ولَهُ الحَمدُ، يُحيي ويُميتُ
وهُوَ حَيٌّ لا يَموتُ، بِيَدِهِ الخَيرُ وهُوَ عَلیٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ، وإلَيهِ المَصيرُ، ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ العَلِيِّ العَظيمِ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وعَلیٰ آل مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الاُمِّيِّ وآلِهِ.
ويَمسَحُ بِيَدَيهِ وَجهَهُ، فَإِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ يَستَجيبُ الدُّعاءَ، ويُعطي ثَوابَ سِتّينَ حَجَّةً وسِتّينَ عُمرَةً.۲

1.. الإقبال: ج ۳ ص ۱۹۷، ثواب الأعمال: ص ۸۳ ح ۴.

2.. الإقبال: ج ۳ ص ۱۷۸، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۳۸۰ ح ۱.

  • نام منبع :
    فرهنگ‌نامه اعتکاف
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری محمّدحسين صالح آبادي عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 12102
صفحه از 351
پرینت  ارسال به