۲۲۹.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: محبوبترینِ مردم نزد خدا، کسی است که بیشتر از او یاد می‌کند.
۲۳۰.امام على علیه السّلام: هر گاه دیدی خداوند عزّ و جلّ تو را همدم یاد خود ساخته، در حقیقت، تو را دوست داشته است.
۲۳۱.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: موسى علیه السّلام گفت: ای پروردگار من! دوست دارم بدانم از بندگانت چه کسی را دوست داری تا من نیز دوستش بدارم.
خداوند فرمود: «هر گاه دیدی که بندهام مرا بسیار یاد مىکند، من اجازه این کار را به او داده‌ام. پس او را دوست مىدارم، و هر گاه دیدی که بندهام مرا یاد نمىکند، من او را از این کار مانع شده‌ام و من، دشمنش مىدارم».
۵ / ۲۱
دیدار خدا
۲۳۲.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: خداوند متعال مىفرماید: «هر گاه غالب حالات بندهام پرداختن به من باشد، خوشی و لذّت او را در یاد کردنش از من قرار می‌دهم، و هر گاه خوشی و لذّتش را در یادم قرار دهم، او عاشق من مىشود و من، عاشق او مىشوم، و هر گاه او عاشق من شود و من عاشق او شوم، پرده میان خودم و او را کنار مىزنم و نشانههایی فرا چشم او مىشوم، به طوری که هر گاه مردم دچار غفلت شوند، او دچار غفلت نمیشود [و همواره به یاد من است]. این گونه بندگان، سخنشان، سخن پیامبران است. اینان، پهلوانان حقیقی هستند. اینان، کسانی هستند که هر گاه بخواهم زمینیان را کیفر و عذاب کنم، به یاد ایشان مىافتم و کیفر و عذاب را از مردمان مىگردانم».
۵ / ۲۲
جلوگیری از غفلت
۲۳۳.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: خداوند سبحان فرمود: «هر گاه بدانم که بندهام غالباً به یاد من است، میل او را به درخواست و راز و نیاز با خودم منتقل مىکنم، و هر گاه بندهام چنین باشد [و همواره خواهان درخواست از من و راز و نیاز با من
باشد]، اگر بخواهد دچار غفلت شود، مانع غفلت او مىشوم. اینان، اولیای حقیقی من اند. اینان، پهلوانان حقیقی اند».
