۱۹۴.امام على علیه السّلام: معبودا!... با دلی ریش، صدایت مىزنم و با اشکی ریزان، آهسته مىخوانمت و از نیروی خویش به تو پناه مىآورم و از گستاخی خویش به تو پناه مىبرم و از نادانی خویش به تو پناه مىآورم و از گناهان خود به دستگیرههای رشتههای تو چنگ مىزنم و دلم را به یاد تو آباد مىکنم.
۵ / ۹
نور دل
۱۹۵.امام على علیه السّلام: بر یاد خدا مداومت ورزید، که این کار، هم دل را نورانی مىکند و هم برترین عبادت است.
۱۹۶.امام على علیه السّلام: مداومت بر یاد خدا، دل و اندیشه را روشن مىگردانَد.
۱۹۷.امام على علیه السّلام: ثمره یاد خدا، نورانی شدن دلهاست.
۱۹۸.امام على علیه السّلام: بر تو باد یاد خدا؛ چرا که روشنایىِ دل است.
۱۹۹.امام على علیه السّلام: ذکر، همدم خِرد مىگردد، دل را روشن مىدارد و رحمت را فرود مىآورد.
۲۰۰.امام على علیه السّلام: یاد خدا، روشنایى‌بخش بینشها و رام کننده درونهاست.
۵ / ۱۰
حکمت دل
۲۰۱.امام على علیه السّلام: هر که دلش را با اندیشیدن و زبانش را با یاد خدا همراه سازد، خداوند، دلش را از ایمان و مِهر و روشنایی و حکمت، آکنده مىسازد.
