فصل هشتم

نمونه‏هایی از خطبه‏های پیامبر و امام

۸/۱

خطبه‏های پیامبر صلی الله علیه و اله

۱۸۶.پيامبرخدا صلی الله علیه و الهـ در نخستین نماز جمعه‏اش در مدینه ـ: ستايش، خداى راست. مى‏ستايمش و از او يارى مى‏جويم و از وى آمرزش و راه‏نمايى مى‏خواهم. به او ايمان دارم و نسبت به او کفر نمی‏ورزم و با هر که به او کافر شود، دشمنم. گواهی می‏دهم که معبودی جز خدای یگانه بی‏همتا نیست. گواهی می‏دهم که محمّد، بنده و فرستاده اوست. وی را با هدایت و نور و اندرز فرستاد، در زمان نيامدن پیامبران و کسادیِ دانش و گم‌راهی مردم؛ در آخر الزمان و نزدیک [برپایی] قیامت و در آستانه فرا رسیدن اجل. هر که خدا و فرستاده‌ اش را فرمان بَرَد، به کمال می‌رسد و هر که نافرمانی‏شان کند، به انحراف و از حد گذشتن و گم‌راهی شدیدی گرفتار می‌آید. شما را به تقواى الهى سفارش مى‏کنم؛ زیرا بهترين چيزى که مسلمانی، مسلمان دیگری را بدان سفارش می‌کند، تشویق او به آخرت است، و نیز فرمان دادن به تقوای خداوند. از آنچه خداوند نسبت به آن، از جانب خود، شما را بر حذر داشته، پرهیز کنید که تقوای الهی برای کسی که با دل‌واپسی و ترسی از پروردگارش بدان عمل می‏کند، یاوری راستین است بر آن کار آخرت که در پی آنید.
هر که در نهان و آشکار، کار میان خود و خدا را اصلاح گرداند و در آن، جز خشنودى خدا را در سر نپرورد، مایه نام‏آوری او در کار دنيايش می‏شود، و پس از مرگ و آن گاه که هر کس به آنچه از پيش فرستاده، نيازمند است، برای او ذخيره و پشتوانه می‏گردد. امّا اگر حکایت، غير از اين شود، آرزو دارد که اى کاش میان او و عملش فاصله‏ها افتد! خداوند، شما را از خويش برحذر مى‏دارد و او نسبت به بندگان، مهربان است. هر که گفتارش راست باشد و