97
فرهنگ ‌نامه اَذان

را بشنود كه به نماز فرا مى خواند ، ولى اجابتش نكند. ۱

۱۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر سربِ مذاب در گوش هاى فرزند آدم بريزى ، برايش بهتر از آن است كه اذان را بشنود و اجابتش نكند. ۲

۱۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دعوتگر خدا را اجابت نكند ، او را از اسلام ، نصيبى نيست ، و هر كس اجابت كند ، بهشت ، مشتاق اوست . ۳

۱۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بانگ [اذان] را بشنود و آن را اجابت نكند ، نمازش نماز نيست ، مگر آن كه عذرى داشته باشد. ۴

۱۸۰.امام على عليه السلام :پاسخ گفتن [به نداى] مؤذّن ، روزى را زياد مى كند. ۵

۱۸۱.امام على عليه السلام :كسى كه همسايه مسجد باشد و بانگ [اذان] را بشنود و نماز را اجابت نكند ، نمازش نماز نيست. ۶

و ـ خارج نشدن از مسجد با شنيدن اذان

۱۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در مسجد باشد و اذان را بشنود ، ولى بدون هيچ عذرى خارج شود ، منافق است ، مگر آن كه بخواهد به مسجد برگردد. ۷

۶ / ۴

آداب ساختن مناره

۱۸۳.امام صادق ـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ :على عليه السلام از كنار مناره بلندى گذشت .

1.. المعجم الكبير : ج ۲۰ ص ۱۸۳ ح ۳۹۶ ، الفردوس: ج ۲ ص ۱۴۴ ح ۲۷۳۷ .

2.. جامع الأحاديث ، قمّى : ص ۱۳۶ ؛ المصنّف ، ابن أبى شيبه : ج ۱ ص ۳۸۰ ح ۴ .

3.. جامع الأخبار : ص ۱۷۳ ح ۴۱۳ ، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۱۵۵ ح ۴۹ .

4.. سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۲۶۰ ح ۷۹۳ .

5.. الخصال : ص ۵۰۵ ح ۲ ، جامع الأخبار : ص ۳۴۴ ح ۹۵۳ .

6.. مسند زيد : ص ۱۱۳ ؛ السنن الكبرى : ج ۳ ص ۸۱ ح ۴۹۴۳ .

7.. تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۲۶۲ ح ۷۴۰ ، الأمالى ، صدوق: ص ۵۹۱ ح ۸۲۰ .


فرهنگ ‌نامه اَذان
96

۱۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ پس از ذكر اين سخن خداوند كه : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هر گاه براى نماز روز جمعه بانگ داده شد ، براى ذكر خدا بشتابيد و داد و ستد را رها كنيد كه اين براى شما بهتر است ، اگر بدانيد» ـ : كسى كه اذان را مى شنود و آن را اجابت مى كند ، فغان جهنّم را نخواهد شنيد. ۱

۱۷۳.سنن أبى داوود ـ به نقل از ابو رَزين ـ :از ابن اُمّ مكتوم ، از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد : اى پيامبر خدا! من مردى نابينايم و خانه ام [از مسجدْ] دور است و عصاكش مناسبى هم ندارم . آيا رخصت دارم كه در خانه ام نماز بخوانم؟
فرمود : «آيا بانگ [اذان] را مى شنوى؟».
گفت : آرى .
فرمود : «برايت رخصتى نمى يابم» . ۲

۱۷۴.مسند ابن حنبل ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :ابن اُمّ مكتوم نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! منزل من ، دور است و شخصى نابينا هستم ، و اذان را هم مى شنوم.
فرمود : «اگر اذان را مى شنوى ، اجابتش كن [و رهسپار مسجد شو] ، حتّى اگر [به آمدنِ] چهار دست و پا يا سينه خيز باشد» . ۳

۱۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جفاى تمام است و كفر و نفاق است كه كسى [صداى] مُنادى خدا را بشنود كه بانگ اذان سر مى دهد و به رستگارى فرا مى خواند ، امّا اجابتش نكند. ۴

۱۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در بدبختى و ناكامى مؤمن ، همين بس كه صداى مؤذّن

1.. مستدرك الوسائل : ج ۴ ص ۶۱ ح ۴۱۷۸ .

2.. سنن أبى داود: ج ۱ ص ۱۵۱ ح ۵۵۲ ، سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۲۶۰ ح ۷۹۲ .

3.. مسند ابن حنبل : ج ۵ ص ۱۵۵ ح ۱۴۹۵۳ .

4.. مسند ابن حنبل: ج ۵ ص ۳۱۱ ح ۱۵۶۲۷ ، المعجم الكبير: ج ۲۰ ص ۱۸۳ ح ۳۹۴ .

  • نام منبع :
    فرهنگ ‌نامه اَذان
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 914
صفحه از 115
پرینت  ارسال به