من در نزد قبر پيامبرت صلى الله عليه و آله جايى و آرامگاهى قرار ده. ^۱

۱۲۹.فلاح السائل ـ به نقل از معاوية بن وهب ـ :وقت مغرب بر امام صادق عليه السلاموارد شدم . ايشان اذان گفت و نشست و شنيدم كه دعايى را مى خواند كه پيش تر، مانند آن را نشنيده بودم . ساكت ماندم تا نمازش را تمام كرد و پرسيدم : سَرورم! از شما دعايى شنيدم كه مانند آن را هرگز نشنيده بودم!
فرمود : «اين ، دعاى امير مؤمنان عليه السلام در شبى است كه در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله [به جاى ايشان ]خوابيد . ^۲ آن دعا اين است :
اى آن كه با او پروردگار ديگرى نيست كه به درگاهش دعا شود! اى آن كه بالاتر از او آفريدگارى نيست كه از او ترسيده شود! اى آن كه غير از او معبودى نيست كه از او پروا شود! اى آن كه او را وزيرى نيست كه بر او در آيند! اى آن كه او را دربانى نيست كه صدايش زنند! اى آن كه هر چه از او بيشتر بخواهند ، بيشتر بزرگوارى و بخشش مى كند! اى آن كه هر چه جُرمْ بزرگ تر باشد ، رحمت و عفو او بيشتر است! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و با من ، آن گونه رفتار كن كه تو اهل آن هستى ؛ و تو اهل تقوا و اهل آمرزشى ، و تو اهل جود و نيكى و بزرگوارى هستى» . ^۳
ك ـ سجده كردن ميان اذان و اقامه

۱۳۰.فلاح السائل ـ به نقل از محمّد بن ابى عمير ، از پدرش ـ :امام صادق عليه السلامرا ديدم كه اذان گفت و سپس به سجده افتاد و ميان اذان و اقامه سجده اى كرد و چون سر از سجده برداشت ، فرمود : «اى ابو عمير! هر كس چنين كند ، خداى متعال همه گناهان او را مى آمرزد» .

اندازه اى كه خورنده از خوردنش و نوشنده از نوشيدنش فراغت مى يابد و يا شخصى براى قضاى حاجت مى رود و بيرون مى آيد ، فاصله بينداز. ^۱

۱۲۵.امام صادق عليه السلام :ميان اذان و اقامه بايد لحظه اى نشست. ^۲

۱۲۶.امام صادق عليه السلام :هر گاه براى نمازِ واجب ايستادى ، اذان و اقامه بگو و ميان آن دو ، با نشستنى يا سخنى و يا گفتن تسبيحى ، فاصله بينداز . ^۳

ر . ك : وسائل الشيعة : ج ۴ ص ۶۳۱ (ابواب اذان و اقامه / باب يازدهم) .

ى ـ دعا كردن پس از پايان اذان

۱۲۷.امام زين العابدين عليه السلام :پيامبر خدا ، هر گاه بانگ مؤذّن را مى شنيد ، هر چه او مى گفت ، ايشان نيز تكرار مى كرد ، و هر گاه مؤذّن مى گفت : «حىَّ على الصلاة ، حىَّ على الفلاح ، حىَّ على خير العمل» ، ايشان مى فرمود : «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه » .
و چون اقامه تمام مى شد ، مى فرمود : «بار خدايا! اى پروردگارِ دعوت كامل و نمازِ برپا شده! درخواست محمّد را در روز قيامت ، برآورده ساز و او را به درجه «وسيله» از [درجات] بهشت برسان و شفاعتش را درباره امّتش بپذير» . ^۴

۱۲۸.الكافى ـ به نقل از جعفر بن محمّد بن يقظان ، به صورت مرفوع از ائمّه عليهم السلامـ : شخص ، پس از آن كه اذانش را تمام كرد ، بنشيند و بگويد : بار خدايا! دلم را پاك ، زندگى ام را برقرار ، و روزى ام را سرشار گردان و براى