فصل ششم: آداب اذان

۶ / ۱

افراد شايسته براى اذان گفتن

۱۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بايد بهترين افراد شما برايتان اذان بگويند و بايد امامت جماعتِ شما را قاريانتان به عهده بگيرند. ^۱

۱۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن كس كه قرائتش از همه شما بهتر است ، امام جماعت شما بشود و بهترينتان ، براى شما اذان بگويد. ^۲

۱۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به بنى خَطمه (از انصار) ـ :اى بنى خَطمه ! مؤذّنتان را بهترين فرد در ميان خود قرار دهيد. ^۳

۱۰۶.امام على عليه السلام :بايد فصيح ترين فرد شما برايتان اذان بگويد و بايد فقيه ترين فرد شما امامت جماعت شما را بر عهده بگيرد. ^۴

۱۰۷.الكافى ـ به نقل از عمّار ساباطى ـ :از امام صادق عليه السلام درباره اذان سؤال شد كه :

من و جماعت خدمتكارانم و افراد خانواده ام ، پيوسته از بيمارى رنج مى برديم و بيمارى رهايمان نمى كرد . چون اين مطلب را از هشام شنيدم ، آن را به كار بستم و خداوند ، بيمارى ها را از من و خانواده ام برطرف ساخت. ^۱

۵ / ۵

درمان بداخلاقى

۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس (چه انسان و چه حيوان) بداخلاق شد ، در دو گوشش اذان بگوييد. ^۲

۱۰۰.امام صادق عليه السلام :كسى كه اخلاقش بد است ، در گوشش اذان بگوييد. ^۳

۵ / ۶

دفع وحشت

۱۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه غول ها ^۴ به سراغ شما آمدند ، به همان صورت اذانِ نماز ، اذان بگوييد. ^۵

۱۰۲.امام صادق عليه السلام :هر گاه گرفتار غول شديد ، اذان بگوييد. ^۶