۴۶.امام على عليه السلام :گفتيم : اى پيامبر خدا! شما ما را چندان به اذان گفتن ترغيب كرديد كه ترسيديم امّت تو بر سر آن ، با شمشير به جان هم بيفتند!
پيامبر خدا فرمود : «[ با اين حال ،] اذان گفتن ، هرگز از فقيرانِ شما فراتر نخواهد رفت» . ۱
۴۷.امام على عليه السلام :پيامبر خدا فرمود : «براى مؤذّن ، در فاصله ميان اذان و اقامه پاداشى همانند مزد شهيدِ به خون غلتيده در راه خداست» .
گفتم : اى پيامبر خدا! [ با اين ترغيب هاى شما] آنان بر سرِ گفتن اذان ، با شمشير به جان يكديگر خواهند افتاد!
فرمود : «هرگز! زمانى بر مردم مى آيد كه اذان گفتن را به عهده فقيرانشان مى افكنند ، و آنان گوشت هايى هستند كه خداوند ، آنها را بر آتش حرام كرده است» . ۲
۴۸.مستدرك الوسائل ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :شنيدم كه پيامبر خدا مى فرمايد : «خدايا! مؤذّنان را بيامرز» و اين جمله را سه بار فرمود .
گفتم : اى پيامبر خدا! ما براى اذان ، شمشير مى زنيم ؛ ولى شما اين گونه كه براى مؤذّنان دعا كرديد ، براى ما دعا ننموده ايد؟
فرمود : «اى جابر! بدان ، زمانى بر مردم فرا مى رسد كه اذان گفتن را به
فقيرانشان مى سپارند . گوشت هايى وجود دارند كه بر آتش ، حرام اند . اينها همان گوشت هاى مؤذّنان است» . ۳