13
فرهنگ ‌نامه اَذان

دسته چهارم . آدابى كه براى ساختن مأذنه در احاديث اسلامى ذكر شده است و آن ، اين است كه محلّ اذان ، نبايد به گونه اى بلند باشد كه موجب سلب آسايش از همسايگان مسجد گردد .
از اين رو ، در روايتى آمده است كه امير مؤمنان ، هنگامى كه به مناره بلندى برخورد كرد ، دستور داد كه آن را خراب كنند و فرمود كه مناره مسجد نبايد از سطح بام مسجد ، بلندتر باشد .
نيز در روايت ديگرى آمده است كه هنگامى كه امام مهدى(عج) ظهور كند ، دستور مى دهد مناره ها را خراب كنند . البتّه همان طور كه اشاره شد ، اين دستور ، مربوط به مواردى است كه موجب تضييع حقوق ديگران باشد.

۹ . اذانِ زنده در عصر حاضر

آنچه در احاديث اسلامى درباره تشريع ، حكمت ، تفسير ، فضيلت و بركات اذان آمده است ، به روشنى نشان مى دهد كه همه اين موارد ، مربوط به اذانِ زنده است ، نه اذانى كه از ضبط صوت و يا به صورت غير زنده از صدا و سيما پخش مى شود.
بنا بر اين ، پخش اذان از صدا و سيما ، گرچه لازم است ، امّا بى ترديد ، خلأ اذانِ زنده را نمى تواند پر كند . از اين رو ، برنامه ريزى براى پخش اذانِ زنده بخصوص در مساجد و مراكز دينى براى بهره گيرى از بركات فراوان اين سنّت بزرگ اسلامى ، ضرورى است.


فرهنگ ‌نامه اَذان
12

۷ . بركات اذان

بى ترديد ، حكمت اصلى در تشريع اذان ، همان است كه در بند ۲ ملاحظه شد ؛ امّا در كنار آن ، آثار و بركاتِ فراوانى وجود دارد كه در فصل پنجم خواهد آمد . يكى از مهم ترين بركات آن ـ كه در احاديث بسيارى مورد تأكيد است ـ دور كردن شيطان از انسان است و از اين رو ، بر گفتن اذان در گوش نوزاد ، توصيه و تأكيد شده است.

۸ . آداب اذان

آداب اذان ، به چهار دسته تقسيم مى شود:
دسته اوّل . آداب انتخاب مؤذّن كه بايد از ميان كسانى انتخاب شود كه از نظر ديندارى ، اخلاق و نيز فصاحت و زيبايى صدا ، شايستگى لازم را داشته باشند.
دسته دوم . آدابى كه مؤذّن بايد هنگام گفتن اذان رعايت كند ، مانند : طهارت ، بلند كردن صدا ، رعايت تجويد و ترتيل ، فرستادن صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله به هنگام شهادت بر رسالت او ، فاصله انداختن ميان اذان و اقامه ، خواندن دعاى مأثور (رسيده از اهل بيت عليهم السلام) پس از پايانِ آن ، سجود ميان اذان و اقامه ، اجتناب از آوازه خوانى در اذان گفتن ، سخن گفتن در ميان آن و اجرت گرفتن براى آن .
دسته سوم . آدابى كه شنونده اذان بايد آنها رعايت كند ، مانند : تكرار آنچه مؤذّن مى گويد ، خواندن دعا و گفتن ذكر و فرستادن صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله ، پاسخگويى به مؤذّن و حاضر شدن در نماز جماعت ـ اگر خارج از مسجد است ـ و خارج نشدن از مسجد ـ اگر داخل آن است ـ .

  • نام منبع :
    فرهنگ ‌نامه اَذان
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 896
صفحه از 115
پرینت  ارسال به