۲۵۵.امام على عليه السلام :در هنگام فريبندگى آمال و آرزوهاست كه خِردهاى نادانان ، فريب مى خورند و خِردهاى مردان ، آزموده مى شوند .
۲۵۶.امام كاظم عليه السلام :هركس سه چيز را بر سه چيزْ چيره گردانَد ، گويا به ويران كردن خِرد خويش كمك كرده است: كسى كه روشنايى انديشه اش را با آرزوى درازش تاريك كند ؛ و كسى كه تازه هاى حكمت (خِرد يا دانش) خويش را با زياده گويى هايش نابود نمايد ؛ و كسى كه نورِ عبرت آموزى اش را با خواهش هاى نفسانى اش خاموش كند، گويا هوسِ خود را در ويران كردن خِردش كمك رسانده است و كسى كه خِردش را ويران كند ، دين و دنياى خود را تباه ساخته است.
۸ / ۲
از بين رفتن بينش
۲۵۷.امام على عليه السلام :آرزوها، ديدگان بصيرت را كور مى كنند.
۲۵۸.امام على عليه السلام :سستى (سهل انگارى) ۱ بر چهار شاخه است: فريفته شدن ، ۲ آرزو، ترس ، ۳ و امروز و فردا كردن ، و اين ، بدان سبب است كه : ترس، از حق ، باز مى دارد . امروز و فردا كردن ، موجب كوتاهى ورزيدن در عمل مى شود تا آن گاه كه مرگِ او در رسد . و آرزو اگر نبود ، انسان ، حساب آنچه را در آن است ، مى دانست و اگر حساب وضع خود را مى دانست ، از هول و هراس ، سكته مى كرد . و فَريفته شدن ، انسان را از عمل ، باز مى دارد.
1.مقصود سستى و سهل انگارى در امور دين و بى توجهى به آن است (مرآة العقول : ج ۱۱، ص ۱۵۶).
2.غرّه: غفلت (النهاية : ج ۳، ص ۳۵۴ «غرر») در اين جا، مراد غفلت از پروردگار و از بزرگترين دشمنش مى باشد... (مرآة العقول : ج ۱۱، ص ۱۵۷).
شايد هم مقصود غرّه شدن و اميد مطلق و پيش از اندازه بستن به رحمت خداوند و ناديده گرفتن خوف از او باشد چنان كه در قرآن كريم مى فرمايد: «يَـأَيُّهَا الاْءِنسَـنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ؛ اى انسان، چه چيز تو را درباره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته» .
3.هيبت: ترس و بيم داشتن از غير خداوند است (مرآة العقول: ج ۱۱، ص ۱۵۸).