۱۷۸.امام صادق عليه السلامـ در يكى از دعاهايش ـ: ستايش ، خداوند را كه صاحب ستايش ، شايسته آن ، پايان آن و جايگاه آن و... است. پروردگارا! چه بد است ، كردار من و چه زشت است ، رفتار ، چه سخت است ، دلم و چه دراز است ، آرزويم و چه كوتاه است ، عمرم و چه گستاخم بر نافرمانى از كسى كه مرا آفريده است!... . پروردگارا! چه دراز است آرزويم ، در برابر كوتاهى عمرم و چه كوتاه است عمرم ، در برابر دور و درازى آرزويم و چه زشت است اندرون و آشكارم (نيّت و كردارم) !
۶ / ۲
از آرزوى پوچ بپرهيزيد
۱۷۹.امام على عليه السلام :از آرزوهاى پوچ بپرهيزيد؛ زيرا بسا كسى كه روزى را آغازيده ، امّاآن را پشت سر ننهاده است و بسا كسى كه در آغازِ شب ، رشك انگيز بوده ؛ ليكن در آخرِ شب ، گريه كنندگانش برخاسته اند.
۱۸۰.امام على عليه السلامـ در وصف دنيا ـ: بدان ـ اى انسان ـ كه دنيا ، آرام گرفته ساكن [در خود ]را مى كوچانَد و شادمانِ آسوده خاطر را دردمند مى سازد. آنچه ازدنيا پشت كرده و رفته است ، باز نمى گردد و آنچه هم مى آيد ، معلوم نيست تا از آن حذر توان كرد. آرزوهايش دروغ و آمالش پوچ است.
